پارت اول شیدا

شیدا پنجشنبه ساعت ۱۱ آقا یه گل میخرید آقا لطفا برو کنار بچه ای بابا با اینم رفت مگه ادم با یه گل خریدن فقیر میشه نه فقیر میشه خدا خودت بگو چرا همیشه اونا به فکر خودشونن اخ اخ امروز حتما صابکارم دعوام میکنه که هیچی نفروختم و از غذا خبری نیست که نیست کاش میشد فرار کنم اما جایی رو ندارم چشمم به گوشه خیابون میفته دختری با موهای خرمایی و چشم هایی به رنگ آسمون که تقریبا هم سن منه دست در دست مادرش از اینجا دور میشه کاش من یه مادر یا لا اقل پدر داشتم که کنارم بود کاش لا اقل یه کس و کاری داشتم اما هیچ نام و نشونی از خانوادم نیست

بهتره راه بیفتم تا اون رحمانی بیشعور صداش و در نیاورده چقدر هوا گرمه خدایا دارم می میرم تلو تلو کنان راه میرفتم تا به پارکی که هروز همراه با دوستام جمع میشدیم تا پول گل هارو به رحمانی بدیم بالاخره رسیدم پارک ۱۸ فروردین بعد از تی کردن راه نچندان دوری به محلی میرسم که هم بچه ها صف کشیدن و پول هاشون و میدن و ساندویچ کوچک و بطری کوچکی از آب معدنی رو میگیرن و خوشحال به کناری میکنن و شروع به خوردن میکنن انقدر نگاهم جذب بچه ها شده بود که پاک فراموش کردم که گلی نفروخته ام رحمانی تا من رو دید گفت پولت کو گفتم چیزی نفروختم با پشت دست چنان زد توی صورتم که اخم هوا رفت و روی زمین افتادم بلند داد زددختره ی پررو چه جورم تو روم وای میسه میگه جیزی نفروختم تا وای و گل هارو نفروشی خبری از غذا نیست ناچار بلند میشم و در حالی که لباسم پر از سبزه شده و صورتم کبوده راه میفتم تا ماشینی رو پیدا کنم و گلی بفروشم قطرات اشک از گوشه ی چشمم روی قسمت کبود شده ی صورتم میفته و با ریختن هر قطره اشک درد مثل سوزن کوچکی که در درون فرو کنند به سراغم میاد

بی اختیار داد میزنم خدایا چرا من یه ماشین سمند دربو داغون کنارم وایمیسته قبل از اینکه حرفی بزنم میگه چرا صورتت کبوده دخترم وقتی توی صورتش نگاه میکنم مردی میانسال با عمامه ی سیاه میبینم بدون اینکه جوابی بدم میگم آقا لطفا یه گل بخرید به چند شاخه ی گلی که توی دستمه نگاه میکنه خیل خب چند گفتم هر کدومش ۱۰ سریع حرفم و خوردم گفتم ۱۵ بهتر یکم پول واسه خودم بر می داشتم گفت باشه پس ۵ تا بده گفتم فقط ۴ تا دارم گفت این چهار تارو بده و پول پنج تارو بگیر گل هارو دادم و گفتم اما آقا بی توجه به حرفم گذاشت و رفت زیاد از پارک دور نبودم من چون فقط ۷ سالم بود ۴ تا گل بهم میدادن و به بقیه بیشترر کنار رحمانی ایستادم گفتم پس ساندویچ من گفت خوشگله تموم شد و پاک و کشید بدون اینکه حرفی بزنم روی زمین افتادم گفت پولارو بده منم منم ۴۰ تومن بهش دادم و بقیه رو که توی ان دریک بود رو ندادم ۳ تا گل بهم داد و گفت بیا اینا ایران بو بفروش گفتم پس غذام درحالی که پولارو توی جیبش میزاشت گفت برو بابا

و هلم داد منم رفتم ۲۰ تومن داشتم میشد باهاش یه فلافل درست حسابی خرید ترجیح دادم۳ تا گل رو هم بفروشم و با ۱۵ تومنی که اضافه میگیرم یه نوشابه بخرم خوشبختانه ایندفعه یه خانم و آقا که به نظر نامزد بودن رو دیدم تصمیم گرفتم بهش یه گل و ۲۰ هزار بفروشم و در کمال نا باوری بدون چون و چرا خرید دو تا گل دیگرو همینجوری فروختم و ۳۰ تومن واسه خودم داشتم و حالا پولام پنجاه تومن میشد

بهتره یه ساندویچ و نوشابه بگیرم و ۲۰ تومن و بزارم برای شب که بهمون فقط نون میدن هوا خوب شده بود و منم واسه ی خودم یکم چرخ خوردم و ساندویچ و خوردم نزدیکای شب شده بود که خونه رفتم پول رحمانی رو بهش دادم و راحت از که یه ساندویچ توی جیبم جا داده بودم به خونه خرابه رفتم راستش ما اونجا زندگی میکنیم منظورم من و همه ی بچه هاست تا اونجایی که یادم میاد همینجا بودم و گلفروشی میکردم وقتی کوچیکتر بودم من و همراه یکی دیگه میفرستادن تا مردم دلشون بسوزه

و گل بخرن من اون زمان خیلی خوشگل تر بودم ولی حالا پوستم رنگ پریده و زرد شده و زیر چشم گود افتاده و خیلی لاغر شدم اما چشمانم همچنان به رنگ تیله ای هنوز هم کل بچه ها به خاطر رنگ چشمام به من حسودی میکنن و توجه خیلی ها به من جذب میشه در زمان تولد اسم من آرام بود که توسط پدرو مادرم انتخاب شده ولی حالا اسمم به شیدا تغیر پیدا کرده