پرنسس افسانه ای p3

از هوپیما پیاده شدم همه جا خیلی قشنگ بود همیشه سئول رو از گوشیم می دیدم ولی از نزدیک خیلی زیبا تر بود دنبال تاکسی می گشتم که به یکی خوردم و هردو افتادیم زمین گفتم : ببخشید حواسم نبود یکم افکارم درگیره اون گفت : مهم نیس ولی سعی کن از این به بعد حواستو جمع کنی وگرنه اتفاقای بزرگتری سرت می یاد . گفتم راس می گی دستشو دادو کمکم کرد پاشم و گفت: انگار اهل اینجا نیستی اره؟ گفتم : اره چند ساعته که اومدم سئول گف من یونگی هستم مین یونگی اما می تونی شوگا صدام کنی راستی چرا اومی سئول؟ م* منم سوفیا هستم راستش داستانش طولانیه و وقتم ندارم ولی برا تحصیل اومدم .....................

شوگا #:به نظر دختر باهوشی می یای م* ممنون شوگا من هنوز سیم کارت نگرفتم می شه برام ی تاکسی بگیری ؟ #حتما. بعد چند دقیقه صحبت تاکسی اومد و از شوگا خداحافظی کردم و سوار شدم و وقتی رسیدم خونه لیا ساعت تقریبا 11 بود و خیلی دیر کرده بودم وقتی در زدم ی دختر درو باز کرد خیلی کیوت بود نسبت بهش حس خوبی داشتم ..................

روبه من کردو با ی لبخند گفت : چرا اینقدر دیر کردی ؟ و اومدم داخل وقتی رفتم داخل منو با دوستاش الیزابت و جسیکا اشنام کرد تا صبح با هم حرف زدیم و باهم حسابی با هم صمیمی شدیم و ی بار داستانو از زبان خودم تعریف کردم و فکر کنم ساعت 4 بود خوابیدیم و صبح شد لیا مث خروس همه مونو بیدار کرد باهم صبحونه خوردیم و لیا بهم ی شناسنامه و ی سیم داد و گف : اینا رو مادربزرگت با پست بهم ارسال کرد توی شناسنامه نوشته بود سوفیا چانگ لیا بهم گفت تو دیگه دختر دایی من هستی ..................................

لباس فرم هامو پوشیدم و رفتیم مدرسه روبه روی مدرسه دانشگاه بود لیا رفت دانشگاه تو صف مدرسه از کاغذی که دیوار مرسه زده شده بود کلاسمو پیداکردم و رفتم صف با جسیکا تو ی کلاس بودیم و لیزا هم کلاس روبه روی مابود یعنی صف کناری همه ی کلاس تو صف اشنا شدم و همه ازم خوششون اومده بود و چند تا دوست پیدا کرده بودم (توی ذهنم :یادم نمی یاد تو عمرم اینقدر مورد توجه باشم) همه با من صمیمی شده بود به جز ی پسر که جلوی صف بود و داشت با دو تا پسر دیگه از کلاس های دیگه حرف می زد که یهو به عقب برگشت و به من به نگاه کرد نمی دونستم چرا که صف تموم شد.................

رفتیم کلاس و جس بهم گفت زنگ اول اتحان ریاضی داریم منم ریلکس بودم چون تو اندونز تو قصر کلاس ریاضی پیشرفته می دیدم و معلم اومد کلاس دستش ورقه بود و منو به بچه ها معرفی کرد و گفت : میشه پیش جونگ کوک بشینی من توی ذهنم : اسمش جونگ کوکه . جس با دستپاچه گی گفت : پیش منم خالیه منم رفتم پیش جس نشستم دلیلشو نپرسیدم چون وقتی معلم اون حرفو گفت : ی نگاه عجیبی بهم انداخت و معلم ورقه ها رو پخش کرد ...................

سوالا خیلی راحت بود یا به نظرم راحت می یومد یه نگاه به کل کلاس انداختم همه هنگ کرده بودن که معلم ورقه هارو گرفت و همون زنگ اصلاح کرد و بهمون داد: جسیکا 14 جونگ کوک 18/5سوفیا :20 که همه به من نگاه کرد و اون جونگ کوکه به من دست زد اما از اون بی احساسا و بالاخره زنگ خورد.................

رفتم دستشویی و وقتی بیرون اومدم جونگ کوک جلو در بود خواستم از کنارش رد بشم که مچ دستو گرفت فشار داد اونجوری درد می کرد که کم مونده بود گریه کنم ولی خودم و جمع جور کردم و گفتم : چه غل*8**88طی داری می کنی و گفت : مواظب حرف زدنت باش کوچولو وگرنه روز اخرت می شه ( توی ذهنم : اگه می تونستم بگم کیم می دیدی روز اخر کیه) ادامه حرف جونگ کوک: فکر می کنی واقعا کی هستی گفتم: ولم کن مچامو بیشتر فشار داد و حس می کردم ماچام الان می شکنه که یهو شوگا پیداش شد و ی سیلی محکم زد تو گوش جونگ کوک و جونگ کوکم گفت به حسابتون می رسم و رفت...................

ببخشید اگه ایت پارت خوب نشد ولی پارت بعدی خیلی خوب می شه