هری پاتر و دختر اسلایترین p5

حدود دو هفته از شروع سال تحصیلی می گذشت. همه چیز به اندازه ی همیشه عادی بود . ظهر بود و همه در سرسرا در حال غذا خوردن بودن که پروفسور کلیب وارد شد و با تته پته گفت: الیز...الیزابت... کار الی...اما بعد غش کرد و روی زمین افتاد. همه تعجب کرده بودن و کمی هم ترسیده بودن . معلم ها و پروفسور مک گونگال به طرف پروفسور کلیب دویدند. پروفسور امپادانا که معلم کلاس پزشکی جادویی و پرستار مدرسه بود با یه طلسم پروفسور کلیب رو به هوش اورد. _ من نمی تونم بگم چی شده. توانایی ندارم. خاطره رو از مغزم بردارید. خانم مدیر شما قدح اندیشه رو دارید. ببرید و خاطره رو اونجا بریزید

سارا دختری بود که جیغ می زد. او و الیزابت مانند دو تا خواهر در دنیا ی ماگل ها زندگی کرده و بعد هم در هاگوارتز قبول شده بودن و مرگ الیزابت پایان دلخراشی برای این دوستی دیرینه بود. سارا بلند شد و جیغ کشان به سمت میز اسلایترین رفت و جلوی الیسا ایستاد. _کار توئه! من که می دونم! الیزابت ماگل زاده بود... _ گند زاده! _ دلم می خواد بکشمت!نابودت کنم. همون کاری که با الیزابت کردی. و چب دستیش رو به گلوی الیسا چسبوند.الیسا گفت:آره! آره منو بکش! آرهههههه بکش بکش. تو که ریونکلاوی هستی. طلسم مرگ رو بلدی! منو بکش!(ایشون یه ذره خل تشریف دارن) سارا چوبش رو پایین اورد و چشمش درخشید.بعد به سمت پروفسور مک گونگال دوید و در گوشش چیزی گفت‌. پروفسور مک گونگال گفت: و یه خبر دیگه هم داریم. الیسا پیتس ارشد گروه اسلایترین میشه. برای اسلایترین ها خبر خوش حال کننده ای نبود. بالاخره، اونها هم ماگل زاده داشتن. حتی برای الیسا هم خوش حال کننده نبود . او جیغ می کشید: نهههههههههههههههه.یه گند زاده نباید ارشد باشههههعههههه. نههههههه نهههههههههههههه...• او بی وقفه جیغ می کشید. دوان دوان از سالن بیرون دوید . صدای جیغش هنوز به گوش می رسید .

پروفسور مک گونگال گفت: و حالا برای احترام به الیزابت نور روشن می کنیم با طلسم لوموس مینیمم( متضاد لوموس مکسیمم یعنی نور کوچیک که مثل یه شمعه) سارا چوبش رو بالا برد و کرواتش رو در اورد. همه چوب هاشون رو روشن کردن و سکوت برقرار شد. جان آروم از مودی پرسید: چرا کرواتش رو در اورد؟ _ یه حرکت نمادینه . چون کروات دانش آموزا تنها قسمت رنگیه لباسشونه . با در اوردن اون نشون میدن که عذادار هستن. لونا سریع از روی زمین کروات رو برداشت و زیر لب گفت: اون بالاخره یه روز دوباره ازش استفاده می کنه.

......

.....

.....

......

......

......

.....