9 اسلاید پست توسط: 𝓐𝓴𝓲𝓵𝓪 انتشار: 2 ماه پیش 3 مرتبه انجام شده گزارش ذخیره در مورد علاقه ها افزودن به لیست
سلام ، امروز اومدیم با تست جدید راجب به منظومه ی شمسی یا سامانه خورشیدی ، امیدوارم از این تست لذت ببرید .
منظومهی شمسی یکی از میلیاردها منظومهی ستارهای در کهکشان راه شیری محسوب میشود که از ستارهی مرکزی متوسط خورشید تشکیل شده است. ترتیب قرارگیری سیارهها در این منظومه از نزدیکترین جرم به خورشید عبارتاند از: عطارد، زهره، زمین، مریخ، مشتری، زحل، اورانوس، نپتون
منظومهی شمسی از خورشید آغاز شده و تا کمربند کویپر ادامه پیدا میکند و در نهایت به مرز هلیوپاس میرسد. بر اساس تخمین دانشمندان، لبهی منظومهی شمسی تقریباً ۱۵ میلیارد کیلومتر از خورشید فاصله دارد. در آن سوی هلیوپاس هم ابری بیضی شکل و عظیم موسوم به ابر اورت قرار دارد که منظومهی شمسی ما را احاطه کرده است.
تیر یا عطارد ، نزدیکترین سیاره به خورشید در منظومه شمسی و تندروترین سیاره این منظومه است که با سرعتی حدود ۴۷٫۳۲ کیلومتر بر ثانیه، هر ۸۸ روز یکبار خورشید را دور میزند . از این رو سیارهای گریزپا است و به همین دلیل است که، ایرانیان باستان آن را «تیر» نامیدهاند. در روم باستان «مرکوری» یا «پیک خدایان» لقبش داده بودند و نام یونانی آن «هرمس» خدای سرعت بودهاست . تیر
یا عطارد کوچکترین و درونیترین سیاره منظومه شمسی است و مانند سیاره ناهید در بخش درونی مدار زمین به دور خورشید قرار گرفتهاست. این سیاره ماه ندارد و سطح رو به خورشید آن بسیار داغ و روبه پشت به خورشید آن بسیار سرد است. تیر مدار انتقالی خود را در ۸۷٫۹۷ روز زمینی میپیماید. مشاهده عطارد از زمین هرگز از ۲۸ درجه فاصله زاویهای فراتر نمیرود. در نتیجه این نزدیکی به خورشید، این سیاره فقط پس از غروب خورشید در افق شرقی پیش از طلوع آفتاب؛ معمولاً در شرایط گرگ و میش، در نزدیکی افق غربی قابل دیدهشدن است. در این زمان، ممکن است به صورت یک ستاره روشن به نظر برسد، اما مشاهده آن اغلب به مراتب دشوارتر از مشاهده سیاره زهره است. عطارد در طول دوره تناوب مداری خود، طیف کاملی از گامهای سیارهای را، مانند زهره و ماه، به نمایش میگذارد که به صورت تلسکوپی از زمین میتواند تماشا و پیگیری شود. طول دوره تناوب مداری این گامهای عطارد در حدود ۱۱۶ روز است.
ناهید یا زهره به ترتیب نزدیکی به خورشید، دومین سیاره زمینسان سامانه خورشیدی است که در هر ۲۲۵ روز یکبار به دور خورشید میچرخد. مدار زهره، میان مدارهای زمین و تیر قرار گرفته و از نظر مداری، نزدیکترین فاصله را با مدار زمین دارد . ناهید پس از ماه، درخشانترین جرم آسمانی طبیعی است که به هنگام شب در آسمان زمین دیده میشود و قدر ظاهری آن به ۴٫۶ میرسد . در دیگر منابع به این سیاره وُنوس هم میگویند.سیارهٔ ناهید (زهره)، بدون قمر است و در مدار تقریباً دایره واری به دور خورشید میگردد. این سیاره از بسیاری دیدگاهها ازجمله اندازه، جرم، گرانش و ترکیبات ساختاری به زمین همانندی دارد و به خاطر همین نزدیکیها آن را سیاره «خواهر زمین» نیز خواندهاند. زهره از نظر حجم و جرم، هفتمین جسم بزرگ در سامانه خورشیدی است ، ناهید گرمترین سیاره در سامانه خورشیدی است. این سیاره دارای هواکره است. هواکره ای ضخیم و غلیظ که موجب میشود که دیدن سطح آن با چشم غیرمسلح دشوار باشد. بیشتر هواکره آن را کربن دیاکسید تشکیل داده و در ابرهای بالایی آن قطرههای ریز سولفوریک اسید وجود دارند. وجود کربن دیاکسید در هواکره این سیاره که گرما را در سیاره نگه میدارد دمای آن را به مقدار بسیار چشمگیری (۴۸۱ درجه سلسیوس نزدیک سطح سیاره) افزایش دادهاست . وجود اکسیژن بین دو لایه جو ناهید تائید شده است. البته این اکسیژن از نوع تک اتمی می باشد که با اکسیژن دو اتمی که در زمین وجود دارد، متفاوت می باشد.
زمین سومین سیاره سامانه خورشیدی است که در فاصله ۱۴۹٬۶۰۰٬۰۰۰ کیلومتر از ستاره خورشید قرار گرفته که از نظر واژهشناسی ایرانی، زم در زبان اوستایی به معنای سرد بودهاست که با پسوند «ین»، واژه زمین را به معنای «جسم سرد» به وجود آورده است . نام این سیاره در زبان عربی «الأرض» (جمع: اراضی) است و نام زمین تنها نام فارسی و غیر عربی یک سیاره در سامانه خورشیدی است که بهطور گسترده در فارسی رایج است. این سیاره چگال ترین (به دلیل دارا بودن منابع وسیع آهن و فلزات دیگر) و از نظر بزرگی پنجمین سیاره از هشت سیاره منظومه شمسی است. همچنین در میان چهار سیاره سنگی گردان به دور خورشید (عطارد، زهره، زمین و مریخ) زمین بزرگترین آنها است. گاهی از آن با نامهای جهان و تیله آبی نیز یاد میشود. نام لاتین آن Terra است . در منظومه شمسی، فاصله زمین تا خورشید بین فاصله زهره تا خورشید و فاصله .مریخ تا خورشید است. زمین جزو سیارات داخلی سامانه خورشیدی به شمار میآید. زمین ششمین جسم در منظومه شمسی بر پایه جرم و حجم است .نزدیک به ۴٫۵۴ میلیارد سال از پیدایش زمین میگذرد؛ و پیدایش حیات بر روی سطح آن در طول یک میلیارد سال پدیدار شد. هماکنون زمین خانهٔ میلیونها گونه از جانداران است که انسان یکی از آنها است. زیستکرهٔ زمین با گذر زمان جو زمین و دیگر شرایط فیزیکی و شیمیایی این سیاره را دچار دگرگونیهای شگرفی کردهاست و محیطی را فراهم کردهاست تا جانداران، بتوانند به رشد و زیستزایی بپردازند. همچنین در اثر این دگرگونیها لایه اوزون به دور این سیاره تشکیل شدهاست، لایهای که با کمک میدان مغناطیسی زمین مانع از ورود پرتوهای آسیبرسان خورشید میشود و به این ترتیب اجازه میدهد در زمین زندگی ادامه یابد. ویژگیهای فیزیکی، پیشینه زمینشناسی و گردش زمین باعث شدهاند تا زندگی در این دورهها در آن پابرجا بماند و انتظار آن میرود که زندگی برای ۵۰۰ میلیون تا ۲٫۳ میلیارد سال دیگر نیز همچنان ادامه داشته باشد.
مریخ یا بهرام چهارمین سیاره در منظومه شمسی است که در یک مدار طولانیتر و با سرعتی کمتر از زمین به دور خورشید میچرخد. هر یک بار گردش این سیاره به دور خورشید معادل ۶۸۷ شبانه روز زمین طول میکشد و طول شب و روز آن از زمین کمی طولانیتر است.نام فارسی این سیاره بهرام و نام عربی و یونانی آن مِریخ است. در کتابهای قدیمی فارسی آن را فلک شحنه پنجم و سایس رواق پنجم نیز نامیدهاند .قطر مریخ نزدیک به یکدوم قطر زمین و برابر ۶٬۷۹۰ کیلومتر است. (قطر زمین: ۱۲٬۷۵۶ کیلومتر).نوری که از خورشید به مریخ میرسد نصف نوری است که زمین دریافت میکند، اما روز مریخی چهل دقیقه طولانیتر از زمستان زمین است و به این خاطر امکان رشد گیاهان در شرایط گلخانهای در مریخ وجود دارد. روزهای مریخ ۲۴ ساعت و ۳۷ دقیقه طول میکشد. از آنجا که محور سیاره مریخ همانند زمین °۲۴ درجه کج است، در این سیاره نیز فصلهای سال وجود دارند. اما هر سال مریخی کم و بیش دو برابر سال زمینی یعنی ۶۷۸ روز طول میکشد.
مشتری یا هرمز (که به نامهای بِرجیس، اورمزد، زاوش، ژوپیتر نیز شناخته میشود)، بزرگترین سیاره در منظومه شمسی است. این سیاره غول گازی با جرم یکهزارم خورشید است، ولی جرمی دو و نیم برابر تمامی دیگر سیاره های منظومه شمسی دارد و دومین جسم در منظومه شمسی بر پایهٔ
جرم و حجم است. از نظر دوری از خورشید، مشتری پنجمین سیاره پس از تیر، ناهید، زمین و بهرام است.این سیاره یک سیاره گازی است که از هیدروژن و هلیم تشکیل شده است و هیچ سطح جامدی ندارد. مشتری دارای چندین حلقه و بیش از صد قمر است
زحل یا کیوان ، بعد از سیاره مشتری، دومین سیاره بزرگ سامانه خورشیدی و ششمین سیاره نزدیک به خورشید است. زحل یک گلوله گازی غولپیکر است که با وجود حجم زیادش تنها ۹۵٫۱۵۹ برابر زمین جرم دارد. چگالی این سیاره حدود یک هشتم زمین و کمتر از آب است. یک روز کامل در زحل برابر ۱۰ ساعت و ۳۹ دقیقه در زمین و یک سال آن ۲۹٫۵ برابر سال زمین است. از آنجایی که مدار استوایی زحل تقریباً همانند زمین در ۲۷ درجه است، تغییرات زاویه سیاره نسبت به خورشید شبیه به زمین است و در این سیاره نیز همان چهار فصل مشاهده میشود. جرم این سیاره همانند مشتری از گاز است که بیشتر آن را هیدروژن تشکیل میدهد. میزان اندکی هلیوم و متان در ردههای بعدی گازهای تشکیل دهنده سیاره قرار دارند .در آسمان شب زمین، زحل به دلیل اندازه بزرگ، نسبتاً درخشان دیده میشود. زیبایی آسمان زحل به خاطر نوارهای روشن حلقههای اطراف آن و نیز به خاطر قمرهای زیادش است.به علت سرعت حرکت زحل به دور خود در قطبهای آن نوعی حالت پخی مشاهده میشود که سیاره را از شکل کره کامل دور میکند. سیاره زحل از جنبههای زیادی شبیه هرمز است، جز اینکه در اطراف آن چندین حلقه شگفت انگیز وجود دارد. زحل از دوران باستان شناخته شده و به عنوان خدای کشاورزی و ثروت در اساطیر روم نامیده شده است.
اورانوس هفتمین سیاره از نظر نزدیکی به خورشید و سومین سیاره از نظر اندازه و چهارمین سیاره از نظر جرم در سامانه خورشیدی است. اورانوس هر ۸۴ سال و ۷ روز یکبار به دور خورشید میگردد. همچنین هر ۱۷ ساعت و ۱۴ دقیقه یک دور به دور خودش میچرخد. اورانوس دارای بیش از ۲۷ قمر است که میراندا، آریل، آمبریل، تیتانیا و اوبرون از شناختهشدهترین آنها هستند. این سیاره را ویلیام هرشل در سال ۱۷۸۱ میلادی کشف کرد.
اورانوس یکی از سیارات هشتگانه منظومه خورشیدی که از لحاظ بُعد فاصلهاش نسبت به خورشید در ردیف هفتم پس از کیوان (زحل) قرار گرفتهاست. فاصله متوسط این سیاره تا خورشید ۲٬۸۶۹٬۶۰۰٬۰۰۰ کیلومتر و ۱۴٫۵ بار از کره زمین بزرگتر است. اورانوس ۲۷ ماه طبیعی دارد. این سیاره با چشم غیرمسلح دیده نمیشود. محور حرکت وضعی این سیاره کاملاً با مدار حرکت انتقالیاش منطبق است. سفرهای اکتشافی به این سیاره کمتر از ده مأموریت بوده که شاخصترینش مأموریت وویجر ۲ بود که این فضاپیما در ژانویه ۱۹۸۶ به آن رسید.
نپتون هشتمین سیاره منظومه شمسی دورترین سیاره شناخته شده میباشد. پس از مشتری، زحل و اورانوس، نپتون بزرگترین سیاره از لحاظ اندازه میباشد. نپتون به همراه سیاره کوتوله پلوتو تنها سیارههایی هستند که از زمین با چشم غیرمسلح رویت نمیشوند چون فاصله خورشید تا نپتون حدود سی برابر فاصله زمین تا خورشید است. در میان غولهای گازی، چگالی نپتون از همه بیشتر است و به همین دلیل کوچکترین اندازه را میان سیاره های همردیف خود دارد. جرم نپتون به تنهایی ۱۷ برابر جرم زمین است و قطر آن با اندازه ۴۹٬۵۲۸ کیلومتر چهار برابر قطر زمین میباشد. هر سال در نپتون معادل ۱۶۵ سال زمینی است ولی یک دور گردش وضعی این سیاره در مدت ۱۶ ساعت و ۷ دقیقه انجام میگیرد. نام نپتون از نام خدای رومی دریاها گرفته شده و دلیل این نامگذاری رنگ آبی پررنگی است که باعث زیبایی منحصربفرد این سیاره سرد میشود.
9 اسلاید
1
نتیجه
مجموع امتیاز شما
امتیاز
تعداد پاسخ صحیح
تعداد پاسخ غلط
درصد صحیح
شما به درصد سوالات پاسخ درست دادید
اگر پسندیدی، لایک کن و به سازنده انرژی بده!
15 لایک
قرعه کشیه یه سر به اکانتم بزن