ونیز ایران؛

ونیز ایتالیا را به زندگی روی آب می‌شناسند؛ چراکه بستر این شهر، روی رودخانه شکل گرفته است و تردد در آن، با استفاده از قایق انجام می‌گیرد. با این حال و با وجود شهرت ونیز، این نقطه، تنها مکان دنیا نیست که با قایق در آن تردد می‌کنند.

در تالاب شادگان استان خوزستان نیز روستایی وجود دارد که با ويژگی‌های مشابه، لقب «ونیز ایران» را یدک می‌کشد؛ منطقه‌ای که در فهرست جهانی یونسکو نیز به ثبت رسیده است. روستای سراخیه (صراخیه)، روستایی شناور در آب به حساب می‌آید و در واقع، آب از وسط این روستا می‌گذرد. خانه‌های مردم، در دو سوی کانال آب قرار دارد و آن‌ها برای تردد باید با قایق (یا به زبان محلی «بلم») رفت‌وآمد کنند.

بافت سنتی روستای سراخیه و زندگی روی آب مردم این روستا، سراخیه را به یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری خوزستان تبدیل کرده است. علاوه بر این، فرهنگ بومی مردم عرب زبان این منطقه، اهمیت بسیاری از نظر مردم‌شناسی دارد.

تالاب بین‌المللی شادگان، که در زبان محلی «هور الدورق» یا «هور الفلاحیه» نامیده می‌شود، با ۴۰۰,۰۰۰ هکتار وسعت، بزرگ‌ترین تالاب ایران به شمار می‌رود. آب این تالاب از رودخانه جراحی تامین می‌شود و اهالی دو روستای سراخیه و رگبه، ساکنان اصلی تالاب شادگان هستند.