این زندگی نيست...

هر کسی وقتی متولد می‌شود احساساتی هم نزد او می‌آید دوتا از مهم ترین آنها احساس شرارت و خوبی است

بدی و خوبی مرز خیلی باریکی دارد.انسان به طور ذاتی شرور بدنیا می آید ولی با چیز هایی مثل قانون و چیزی از نزد ذهن انسان به نام عذاب وجدان آن را سرکوب میکند و نتیجه سرکوب استرس است

خوبی هم مثل بدی در وجود انسان است اما همانطور که گفتم بین اینها مرز باریکی وجود دارد و باید آن را به خوبی حفظ کرد اگر کسی به شما توهین بزرگی کرد یا حتی به شما ضربه فیزیکی زد جواب او را به ضربه فیزیکی یا توهین بدتر ندهید این شما را احمق جلوه می‌دهد(از استفاده این حرف معذرت میخوام)من نمی‌گویم که سکوت کنید اما به او توهین نکنید یا به او ضربه فیزیکی(بدتر) نزنید و فقط به این فکر کنید که بهترین انتقام این است که فرد موفقی شوید اینکه شما نشان دهید حرف او برایتان ارزش ندارد و فقط به او لبخند بزنید و از جلوش رد شوید بزرگترین ضربه را به او زدید

ولی اگر ضربه او با حرف نبود و فیزیکی بود اگر فردی پیش شما بود و یا در اجتماع بودید سریعا بقیه را با خبر کنید اگر در اجتماع باشید خیلی بهتر است زیرا فردی که به شما ضربه زده است احساس میکند نمی‌تواند کاری انجام دهد زیرا همه به او نگاه میکنند ولی اگر کسی پیش شما نبود اندازه ی همان ضربه ای که به شما زده است جوابش رو بدهید چون اگه شما ضربه بیشتری بزنید حق رو به طرف مقابلتان می‌دهند ولی اگر سن زیادی ندارید و یا نمیتوانید از خود فیزیکی دفاع کنید سریعا به اطرافیانتان اطلاع دهید این کار یعنی با فقط سکوت و از خودگذشتگی کار غلط را انجام دادید زیرا انسان گاهی باید بدی کند چون زندگی عادلانه نیست اما برای اینکار به آتیش جهنم نمی‌روید چون فقط دفاع کردید نه حمله

اما چرا اسم این پست (این زندگی نیست) است زیرا باید مرز بین ان را به طور صحیح رعایت کنید نه خیلی خوبی تا دیگران از شما سواستفاده کنند نه خیلی بدی که هیچ دوستی و فردی تو زندگی برای شما احترام قائل باشد پس این زندگی نیست