ما هیچ‌تر از هیچ پی هیچ دویدیم جز هیچ در این هیچ دگر هیچ ندیدیم برهیچ نشستیم و بر این هیچ براندیم در هیچ بماندیم و از این هیچ بریدیم
نظرسنجی
ما هیچ‌تر از هیچ پی هیچ دویدیم
لینک کوتاه
توجه!
محتوای ارائه شده در این سایت توسط کاربران تولید می شود و تستچی نقشی در تهیه محتوا ندارد بنابراین نمایش این محتوا به منزله تایید یا درستی آن نیست. مسئولیت محتوای درج شده بر عهده کاربر سازنده آن می باشد.
دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ
ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ
دانی که پس از مرگ چه ماند باقی
عشق است و محبت است و باقی همه هیچ
شاید دلیلی که پست ارغوان رو ساختم هم همین بود
می‌گن آدمایی که خاطراتشون رو یه نفر زنده نگه می‌داره و تو یاد یه نفر می‌مونن هیچوقت نمی‌میرن؛ ولی اگه آدمایی که زنده باشن و خاطره‌شون تو یاد کسی نباشه عملا بمیرن چی؟ من که قرار نیست هیچوقت اونو فراموش کنم.
وای واقعا دلم براش تنگ می‌شه3>
اون حتی بیشتر از خودم توی اون سخنرانی گریه کرد:)
شعر ارغوان منو یاد اون می‌ندازه واسه همین عاشقشم:")
وای اون معلم بود؟ من کاملا مطمئنم که اوت یه فرشته بود))
من با احساسات کامل داشتم براش شعر می‌خوندم و می‌گفتم دلم می‌خواد یکی برام ارغوان بخره، ارغوان می‌خوام، کاش ارغوان داشتم براش شعر بگم و... ولی دختره از خودراضی فکر می‌کرد منظورم از ارغوان خودشه که اسمش ارغوانه🤩
وان درآمد از اوج
شجریان، لطفی
چه شبی بود، دریغ
زندگی روی از این غمکده گردانیده است
ارغوان
در و دیوار غریب افتاده چه تماشا دارد؟
ارغوان می‌بینی؟
به تماشاگه ویرانی ما آمده‌اند…
مانده‌ایم تا ببینیم نبودن را
آخر قصه شنودن را
پشت این پنجره‌ی بسته هنوز
عطر آواز بنان مانده است
شهریار اینجا
شعر نقاشش را خوانده است
آن شب افشاری
با کسایی و قوامی و ادیب
تا قرایی و فرود
ایش اصلا هروقت دیدمش می‌زنم تو دهنش🤩