Fake Love

April O'Neil: لئو: میدونی چی عذابم میده؟ اینکه از هر دو طرف خیانت کردم. هم از دانی و هم از کارای. چجوری تو چشماش نگاه کنم و بگم ببین دانی! ببین کیسی! اون دختری که خودتون رو به آب و آتیش میزدید الان تو بغلمه. میفهمی داری چیکار میکنی اپریل؟ مثل بچه کوچولو ها دستم رو روی سینش کشیدم و و لب و لوچه ام رو جمع کردم. اپریل: اره میدونم دارم چیکار میکنم. من عشقم رو ازشون دور انداختم تا بدونند بدون تو هیچی نیستند. لئو تو واقعا میخوای بری پیششون؟ کسایی که بخاطر یه شکست، فقط رو سر تو داد میزدند؟ کسایی که خبر نداشتند که شب ها تو اتاقت گریه میکردی و خودت رو کلی سرزنش میکردی که نتونستی از خونواده ات محافظت کنی؟ میخوای مثل گذشته دردناکت، فقط درد بکشی؟ همینطور که این حرف رو میزدم، مشتم رو بیشتر فشار میدادم و اونم بیشتر آه میکشید و چشماش رو فشار میداد‌.

اپریل: تو فکر کردی که اون دختره احمق، دوست داره؟ فقط یه دختر مغرور و لجبازه که حتی یه نفر سرسخت هم نمیتونه تحملش کنه. یکم فکر کن لئو! این من بودم که زنده ات کردم و دوباره قلبت رو راه انداختم. واقعا اینجوری فکر میکنی؟ فکر میکنی که اونا از من بهترن؟ لئو که انگار حالش داشت بدتر میشد بلند داد زد: -بسه اپریل! حالم بده! با این حرفش، مشتم رو باز کردم وبا نگران بهش خیره شدم. نفس نفس میزد‌ و ار از گاهی سرفه میکرد. اپریل: ب...ببخشید! خیلی بهت فشار آوردم. دستم رو روی دستی که روی قلبش گذاشته بود، گذاشتم و نوازشش میکردم.

لئو: از روم بلند شو... میخوام برم. بدون اینکه چیزی بگم، بلند شدم و کنارش نشستم. خواست بلند شه که دستش رو گرفتم. - بشین برات دارو هات رو بیارم. منتظر جوابی نشدم و به سرعت به طرف آشپزخونه رفتم. دارو هاش رو برداشتم و با یه لیوان آب دوباره به طرفش رفتم. خم شده بود از انگشتاش خون میچیکید. اپریل: حالت خوبه عزیزم؟ متاسفم یکم عصبی شدم.

سرش رو بلند کردم و دونه دونه قرصا رو داخل دهنش میذاشتم .همه رو که خورد، نفس عمیقی کشید اما، با سرفه ختم شد. با نگرانی بهش خیره شدم که صدای خش دار و جذابش گوشم رو پر کرد: - کمکم کن و منو ببر به اتاق. میخوام کمی استراحت کنم. تند تند سرم رو تکون دادم.زیر بغلش رو گرفتم و کمکش کردم که بلند شه.

قدم به قدم میرفتیم که چند باری نزدیک بود بیفته. بعد از کلی راه رفتن، به اتاق‌ رسیدیم. روی تخت دراز کشوندمش و آروم چشم بندش رو باز کردم. خودم هم کنار دراز کشیدم و سرم رو روی دستش گذاشتم. نفس عمیقی کشید و چشماش رو بست و منم فقط نظارگر به خواب رفتنش شدم...

کم بود؟ میدونم یکم مسخره بود؟ میدونم. قشنگ نبود؟ میدونم. تنبلم؟ میدونم. داستان دیگه رو ندادم؟ اونم میدونم. منو ببخشیییییید که تنبلم و شروع جدید رو نگذاشتم و تنبلی کردم و اینا. قول میدممممم که بزارم:']💓

(اضافی:|🍃)