کشتارگاه. p1

اکیپ ای اند اي وارد شهر بازی شدند. الیا با انگشتش عینکش را بالا زد و مرینت گفت:«بچه ها! من میترسم! بخدا اینا خطرناکن! دفعه قبل الکس و کیم گفتن عنکبوتتت بخورررم! اوق!» لوکا مرینت را در اغوش گرفت و گفت:«تا منو داری غم نداری! از جونم برات مایه میزارم!» مرینت دستش را دور گردن لوکا حلقه کرد و لب هایشان روی هم قرار گرفت. با سرفه های الیا و نینو که گواهی از امدن الکس، کیم، میلن میداد، به خود امدند و از هم جدا شدند. کیم، پس از دیدن کلویی کنار اکیپ ای ان اي نزدیک بود آتش بگیرد.کیم گفت:«کلوییی! با اونا نگرد!» کلویی به سمت برادرش رفت و گفت:«چطور میتونم با برادر خوبم لوکا، خواهر گلم زویی و رفیق فابم مری نگردم؟ اونم با شما ها که خیلی مسخره اید!» زویی گفت:«آقای کیم! کلویی دوست داره به خانواده اش معاشرت کنه!» آلیا عینکش را بالا داد و گفت:«ما با هم خیلی صمیمی هستیم و.....» کاگامی با غرور و لحنی خشک گفت:«هوای همو داریم! برید سر اصل مطلب!» و شمشیرش را که غلافش از جنس پوست گرگ بود، در آورد. آنها آب دهانشان را با صدا قورت دادند. مرینت گفت:«به نظرتون چیگار کنیم؟ سوار ترن هوایی نشیم من میترسم!»

لوکا دستان مرینت رو گرفت گونه اورا بوسید. ناتانائیل، که از اکیپ مفابل بود نزدیک بود اتش بگیرد. الکس گفت:«حالمو به هم زدین! چندشا!»همه اخمی نثار او کردند. الکس هم چشمانش را در کاسه چرخاند. نینو گفت:«رفقا، کی موافقه که با هم جرعت حقیقت بازی کنیم؟» همه سر تگان دادتد، غیر مرینت. الیا گفت:«مری! لوس نشو دیگه!» همه روی چمن های سرسبز نشستند. الکس بطری را روی زمین گذاشت و چرخاند. بطری روی کلویی و لوکا افتاد. لوکا پرسبد:«جرعت یا حقیقت؟» کلویی گفت:«حقیقت!» الکس زیر لب ترسویی نثار او کرد اما با صدای شمشیر کاگامی حرفش را خورد. لوکاگفت:«تا حالا عاشق شدی؟»

کلویی سرخ شذ و گفت:«آ...آره!»لوکا گفت:«کدوم احمقی!»کلویی کفت:«نشد ده،فقط ی سوال!»لوکا هوفی کشید.مرینت خنده نخودی کرد که دل نیت و لوکا را برد.بطری را چزخاندند و چرخاندند و چراخندند تا به مرینت و الکس افتاد.الکس با نیشی تا بنا کوش باز گفت:«جرعت یا حیقیت!»مرینت حماقت بزرگی کرد و گفت:«ج.ج.رعت!»الکس گفت:«جرعت داری تو تونل وحشت شهربازی ویلیام بری؟»مرینت گفت:«ن.ار.ه!»زویی گفت:«چه خفن!میگن اونجا جن زده ستتت!شاید خون اشام ببینم و وندپایر شم.ژزتلبخرتکتانثلتوی»لوکا گفت:«منم میرم!»مری لوکا را در اغوش گرفت و گفت:«مرسی که کنارمی-»لوکا لبخنذی زد و چانه اورا نوازش کرد.کلویی گفت:«هرجا داداشم بره منم میرم!»و بدین ترتیب همه گفتند:«ای اند اي تا ابد!»

اکیپ کقابل نزدیک بود اتش بگیرند.ای اند اي شیرین میخندیدند.نمیدانستند که فندق برایشان چه رقم زده. الکس در حالی که دندان هایش را بت هم میسایید گفت:«منم میام!»اکیپش هم با اینکه نمیخواستند قبول کردند. کاگامی با صدایی وحشتناک گفت:»قرارمون هشت شب!»و به سمت خانه روانه شدند....

نگاهی به ساعت مچی اش انداخت. لوکا گفت:«بریم؟ مری)؟ میخوای نریم؟» مرینت سرش را به علامت نفی بالابرد. حس خوبی نداشت، گرچه، او هیچگاه به این چیزها حس خوبی نداشت. پیراهن سفیدی به تن و جین سرمه ای پوشید. موهایش را باز گذاشت. رژی صورتی زد و در حالی که لبش را می گزید گفت:«لو، بریم!» لوکا دستش را گرفت و گفت:«تا من پیشتم از هیچی نترس!» مرینت لبخندی پر از وحشت زد. لوکا، نامزد اجباری اش بود اما اصلا ادم بدی نبود. شاید هم بود! انتظار دارید لو دهم؟ متاسفم. اسپویل را در پوستر داستان میتوان دید.... مرینت دست در دست لوکا به سمت مینی بوس روانه شد. نینو در حالی که مینی بوس را می راند گفت:«بپرییید بالا!» لوکا و مرینت کنار هم نشستند و نینو رانندگی را به کیم واگذار کرد تا کنار آلیا بنشیند. هر کس کنار عشقش نشست. لااقل اینطور به نظر می آمد. همه چیز به خوبی پیش میرفت. مینی بوس پر از صدای کل کل دوستان بود. همه شاد بودند. شادی ای چون بهار، زودگذر. بالاخره با صدای کیم که گواهی از رسیدن میداد، به خود امدند. به نوبت از مینی بوس پیاده شدند.

مرینت در اتوبوس مانده بود. لوکا کفت:«مری؟ هنوز راه برگشت هست هاا؟» مرینت با صدایی وحشتن زده گفت:«معلومه که نمیترسم! هرهرهر» و با گام هایی سستو لرزان از مینی بوس پیاده شد. وارد شهربازی متروک شدند. سرسره ها، تاب ها و الاکلنگ های زنگ زده، فضا را وهم انگیز میکرد. چرخ فلک زنگ زده که گاهی سایه های سیاهی در ان قابل مشاهده بود، فضای انجارا راز و الود و وهم انگیز تر میکرد. همه بچه ها به سمت ترسناک ترین بخش شهربازی، یعنی تونل وحشت که لقب های مختلفی همچو، تونل مرگ، دریچه مرگ، راه خونین و.... را به خود گرفته بود،که  اعتبار خاصی به انجا داده بود حرکت میکردند. مرینت از گروه جا ماند، زیرا لوکا در. حال حرف زدن با نینو بود.  مرینت سرش را برگرداند. حاضر بود قسم بخرد پسری ظاهرا هفده ساله که موهای طلایی و چشمانی سبز داشت را دید که به سرعت نور دور شد. اب دهانش را فورت داد و به سمت لوکا رفت و با صدایی لرزان گفت:« کاتتتتت بزن بعدی