نخستین وسیله ها برای روشن کردن خانه

وسایل روشنایی در قدیم چندان زیاد نبودند و برای ساخت آن ها معمولاً از منابع طبیعی مانند شمع و چراغ روغنی استفاده می شد. شمع ها از مواد گیاهی یا حیوانی بومی تهیه می شدند و با شعله های نسبتا خوبی داشتند، البته نمی توان این گونه گفت که شدت روشنایی آنان بسیار زیاد بود. چراغ روغنی ها نیز از روغن زیتون یا روغن های دیگر تهیه می شدند و با استفاده از فیتیله ای و ظرفی مناسب روشنایی ایجاد می کردند. این وسایل روشنایی علاوه بر محدودیت، دارای هزینه هایی نیز بودند و در تأمین نور جهت روشن کردن فضاهای داخلی و خارجی چندان قدرت نداشتند. امروزه، با پیشرفت تکنولوژی، وسایل روشنایی الکتریکی با نور فوق العاده قدرتمند و موثری تولید می شوند و استفاده از منابع انرژی مانند برق و باتری رایج شده است. در این مقاله چندین وسایل روشنایی در قدیم را به شما معرفی می کنیم، لطفا با ما همراه شوید.

فانوس: فانوس، یک ابزار قدرتمند تولید کننده نور است، که جزو وسایل روشنایی در قدیم به شمار می آید و معمولاً دارای یک چراغ شمعی درون آن است. فانوس می تواند از فلز، چرم یا شیشه ساخته شود و به یک دسته خاص بر روی آن جهت حمل آسان تعبیه شده باشد.

شمع: شمع، یک سازه کوچک عمودی معمولاً از پارافین یا سوخت همانند موم است که درون آن یک رشتهٔ درخشان قرار دارد. شمع ها با روشن شدن رشته، نوری پراکنده می کنند.

مشعل: از جمله وسایل روشنایی در قدیم، مشعل بوده، که با استفاده از تکه ای چوب ساخته می شود و روی آن پارچه ای آغشته به مواد سوختنی قرار دارد. یک آتش اندک در سر مشعل باعث روشن شدن یک جسم قابل اشتعال می شود و نور را تولید می کند.

چراغ پی سوز: چراغ پی سوز یک نوع چراغ روغنی است که درون یک ظرف فلزی قرار دارد. با روشن کردن روغن و قرار دادن چراغ در سطح مناسب، نوری ملایم ایجاد می شود.

چراغ دان: چراغ دان یک نوع چراغ برنجی ساده است که از بخش های کوچکی تشکیل شده و در هر کدام از این بخش ها شمعی حضور دارد. با روشن کردن شمع های موجود قوطی برنجی بر روی چراغ دان، نوری به دست می آید، که درخشش قابل توجهی دارد. در بین وسایل روشنایی در قدیم، چراغ دان بسیار مجلل است.

شمعدان های شیشه: شمعدان های شیشه ای، شیشه های زیبا و شفافی هستند که برای قرار دادن شمع درون آن ها طراحی شده اند. هدف اصلی این شمعدان ها، حفظ شعله شمع از باد و دیگر تداخلات بیرونی است.

وسایل روشنایی در قدیم با مشکلات و چالش های خاصی مواجه بودند. در ادامه به برخی از این مشکلات اشاره خواهیم کرد؛ کارایی پایین: بسیاری از وسایل روشنایی قدیمی، کارایی پایینی داشتند و نور کمی را تولید می کردند. به عنوان مثال، شمع ها و چراغ ها، نوری محدود و ملایم را تولید می کردند که برای روشنایی فضاهای بزرگ و پرجمعیت کافی نبود.

محدودیت در زمان استفاده: بسیاری از وسایل روشنایی قدیمی، زمان استفاده محدودی داشتند. به عنوان مثال، شمع ها نیاز به تعویض روغن و سوزاندن مجدد فیتیله داشتند که زمان و تلاش می طلبید.خطر حریق: استفاده از وسایل روشنایی در قدیم مانند شمع ها ممکن بود خطر حریق را افزایش دهد. به دلیل قابلیت اشتعال بالا و نیروی حرارتی که تولید می کردند، احتمال بروز آتش سوزی و خطر برای سلامتی و امنیت بود.هزینه بالا: بسیاری از وسایل روشنایی در قدیم به دلیل عمر کوتاه شان مدام باید خریداری می شدند. این امر هزینه های مربوط به روشنایی را تا حد زیادی بالا می برد.

محدودیت در طیف نوری: بسیاری از وسایل روشنایی قدیمی، تنها نوری خاص و محدود را تولید می کردند. به عنوان مثال، شمع ها نور زرد و ملایمی تولید می کردند و امکان تنوع در طیف نوری وجود نداشت.به طور کلی، وسایل روشنایی در گذشته با چالش هایی مانند کارایی پایین، محدودیت در زمان استفاده، خطر حریق، نیاز به نگهداری و تعمیر، مصرف انرژی بالا و محدودیت در طیف نوری مواجه بودند. اما با پیشرفت تکنولوژی، وسایل روشنایی مدرن ظهور کرده اند که این مشکلات را به حداقل می رسانند و روشنایی بهتری را فراهم می کنند.