جملاتی از کتاب مادربزرگ سلام رساند و گفت متاسف است

«من دوست دارم یه نفر باشه که یادش بمونه من هم وجود داشتم. دلم می‌خواد یه نفر باشه که بدونه من اینجا بودم.»

«نکتۀ خاصی که در مورد خانۀ مادربزرگ‌ها وجود دارد این است که هیچ‌وقت بویش را فراموش نمی‌کنید.»

«هیچ‌چیزی بیشتر از یه دختر باهوش احمق‌ها رو نمی‌ترسونه.»

«چون همۀ هیولاها از اول هیولا نبوده‌اند، بعضی‌هایشان هیولاهایی هستند که از اندوه هیولا شده‌اند.»

«اگر چیزی نداشته باشی که بهش اهمیت بدی، اون‌وقت دیگه زنده نیستی. فقط وجود داری...»

مامان‌بزرگ زیر لب می‌گوید: «احسنت.» و پک عمیقی به سیگار می‌زند. (احسنت یکی از کلمه‌هایی است که السا آن را خوب می‌فهمد، بدون آنکه لازم باشد معنی‌اش را بداند.) مامان به سیگار اشاره می‌کند و می‌گوید: «تا به حال به ذهنت نرسیده این چقدر می‌تونه واسه بچه خطرناک باشه؟ همین‌طور واسه السا؟» «این‌قدر دادوقال راه ننداز! مردم از روز ازل سیگار می‌کشیدن و بچه‌هاشون هم سُرومُروگنده به دنیا می‌اومدن. نسل شما یادش رفته بشر هزاران سال بدون آزمایش آلرژی و باقی مزخرفات زندگی کرده، قبل از اونکه شماها پیداتون بشه و خیال کنین واسه خودتون کسی هستین. فکر می‌کنی اون زمان که آدم‌ها تو غار زندگی می‌کردن پوست ماموت‌ها رو می‌انداختن تو ماشین لباس‌شویی و با برنامۀ شست‌وشو با آب داغ تمیزش می‌کردن؟» السا می‌پرسد: «اون‌وقت‌ها هم سیگار داشتن؟» مامان‌بزرگ می‌گوید: «تو دیگه شروع نکن.»

«تا وقتی مامانت می‌تونه چیزی رو پیدا کنه، اون چیز هیچ‌وقت گم نمی‌شه.»

«عزیز دلم، تنها موندن شکل‌های زیادی داره.»

«بزرگ‌ترین توانایی مرگ میراندنِ آدم‌ها نیست، بزرگ‌ترین توانایی‌اش این است که می‌تواند کاری کند بازمانده‌ها آرزو کنند زندگی‌شان متوقف شود.»

«ما می‌خواهیم دوست داشته شویم؛ اگرنه، مورد تحسین قرار بگیریم؛ اگرنه، ازمان بترسند؛ اگرنه، مورد نفرت و تحقیر واقع شویم. ما به هر قیمتی می‌خواهیم حسی را در دیگران برانگیزیم. روح ما از تهی بودن گریزان است؛ و به هر بهایی طالب ارتباط با دیگران است.»