12 اسلاید پست توسط: Negin انتشار: 3 هفته پیش 17 مرتبه انجام شده گزارش ذخیره در مورد علاقه ها افزودن به لیست
-مونالیزا کیست؟
مونالیزا با نامهای اصلی لیزا گراردینی و لیزا دل ژوکوندو، نام نجیبزادهای ایتالیایی و همسر یک فلورانسی ثروتمند است که نقاشی پرتره آن به یکی از مشهورترین آثار هنری دنیا تبدیل شده است. مونالیزا در سال ۱۴۷۹ در فلورانس متولد شد و بعدها به سفارش همسرش، نقاشی پرترهای از او کشیده شد.
-نقاشی مونالیزا
نقاشی مونالیزا یکی از معروفترین نقاشیهای جهان است. این اثر که از پربازدیدترین و کپیشدهترین نقاشیها به شمار میرود، در موزه لوور پاریس نگهداری میشود. این اثر را میتوان مشهورترین نقاشی جهان نامید که یک پرتره نیمهبلند از زنی به نام لیزا دل ژکوندو است.
-لبخند ژکوند
لبخند ژکوند عنوان دیگر تابلوی نقاشی مشهور مونالیزاست که در بین ما ایرانیها هم بیشتر به همین نام لبخند ژکوند معروف است. این نقاشی توسط همسر مونالیزا بهنام فرانسسکو دی بارتولومئو دی زنوبی دل ژوکوندو سفارش داده شد و با همین نام هم به شهرت رسید.
-نقاشی و تابلوی مونالیزا اثر کیست؟
تابلو مونالیزا شاهکار دست یکی از برترین نقاشهای تاریخ هنر جهان بهنام لئوناردو داوینچی است. داوینچی علاوهبر نقاش، عناوین دیگری هم داشت؛ مانند دانشمند، مجسمهساز، موسیقیدان، مخترع، آناتومیست و گیاهشناس. طبق برخی اسناد، این نقاشی در مدتزمان حدود سالهای 1503 تا 1506 نقاشی شد؛ اما ممکن است داوینچی تا سال 1517 روی آن کار کرده باشد. این نقاشی در نهایت تبدیل به یکی از برجستهترین آثار تاریخ هنر جهان شد.
-مونالیزا یا لبخند ژکوند؟
مونالیزا کوتاهشده مادونا لیزا بهمعنی «بانوی من لیزا» است. در نتیجه، نوشتار درست این کلمه در انگلیسی Monna Lisa است و Mona Lisa غلط مصطلحی است که جای نوشتار درست را گرفته است. البته این تابلو را بهنام لبخند ژکوند هم میشناسند که علت آن را در پیشتر توضیح دادیم.
هویت اصلی مادونا لیزا، سوژه این نقاشی، یکی از دلایل شهرت این تابلوست. در واقع، هیچ قطعیتی درباره هویت بانوی بهتصویرکشیدهشده وجود ندارد. آنچه مطرح شده، حدسها و نظرهایی است که کارشناسان و متخصصان اعلام کردهاند. بعضی از این نظریات، اعتبار بیشتر و برخی اعتبار کمتری دارد. در این بخش، نظراتی را میبینید که بیشترین اعتبار را در میان اهالی هنر به دست آوردهاند.
در نوشته زندگینامهنویس مشهور ایتالیایی، جورجو وازاری (Giorgio Vasari) میخوانیم که تاجری بهنام فرانچسکو دی بارتولومیو دل ژوکوندو (Francesco di Bartolomeo del Giovando) این تابلو را سفارش داده است. او از داوینچی خواسته تا همسرش لیزا گراردینی (Lisa Gherardini) را نقاشی کند. با توجه به اینکه نام دوم تابلو، دل ژوکوندا است، این فرضیه اعتبار بیشتری گرفت. به پشتوانه این نظر است که این تابلو «لبخند ژکوند» نیز نامیده شد.
-روایتی دیگر از لبخند ژکوند..
در کتاب «هنر در گذر زمان» نوشته هلن گاردنر (Helen Gardner) این مسئله بدین شکل بیان شده که این نقاشی برای تولد دومین پسر ژوکوندا بعد از بازگشت داوینچی از میلان به فلورانس کشیده شده است؛ اما مشکل اینجاست که در زمان مرگ داوینچی، تابلو در کارگاه او بوده است. در نتیجه، این سؤال پیش میآید که اگر این اثر سفارشی بوده، چرا به دل ژوکوندو تحویل داده نشده است. دانشمندان تلاش کردند با پیدا کردن لیزای واقعی و استفاده از آزمایشها و اسکنهای مدرن، چهره او را بازسازی و با نقاشی داوینچی مقایسه کنند. متأسفانه، این تلاشها هنوز به جایی نرسیده و نتایج درخور توجهی نداشته است.
-مونالیزا مادر داوینچی است؟
دو فرضیه معروف دیگر در این زمینه وجود دارد که همهگیری و محبوبیت نظریه اول را ندارند. برخی معتقدند که مونالیزا، تصویر کاترینا، مادر لئوناردو داوینچی است. یکی از طرفداران این نظر، زیگموند فروید، عصبشناس و روانشناس مشهور اتریشی است. فروید معتقد است لبخند مونالیزا، تصویری از ناخودآگاه داوینچی و انعکاسی از لبخند مادر نقاش است.
-مونالیزا خود داوینچی است؟
دیگران معتقدند که این نقاشی، تصویر خود نقاش است که در چهره زنی پنهان شده است. شباهت ویژگیهای ظاهری داوینچی با مونالیزا، به این فرضیه اعتبار داده است. البته هیچ قطعیتی برای هیچکدام از این فرضیهها وجود ندارد و هنوز هیچکدام بهطور قطعی تأیید نشدهاند.(عکس بالا ترکیب چهره داوینچی با مونالیزا و تطبیق المانهای صورت هر دو شخص )
-داوینچی جادوی دل ژاکوندا را آغاز میکند..
داوینچی کشیدن این نقاشی را در سال 1503 آغاز کرد. در آن زمان، او 51ساله بود؛ اما به پایان رساندنش تا سال 1517 یا 1519 که داوینچی از دنیا میرود، ادامه داشته است. آنچه مشخص است، داوینچی در طول این 16 سال، همواره تغییراتی را در تابلو اعمال میکرده است. لایههای مختلف رنگی و تفاوت سبک که مشخصه سالهای واپسین این هنرمند است، بهترین گواه این ادعاست. البته میگویند داوینچی هیچگاه نقاشی مونالیزا را از خود دور نمیکرده است.
با توجه به اینکه نقاشان از قرن 14 از بوم استفاده میکردند، داوینچی این تابلو را روی چوب صنوبر بهصورت رنگ روغن کشیده است. در آن زمان بسیاری از نقاشان دوره رنسانس برای آثار کوچک هنری خود از چوب استفاده میکردند. تابلو مونالیزا هم تنها 77 در 53 سانتیمتر است و 8 کیلوگرم وزن دارد. این درحالی است که اگر تصویر را بهتنهایی ببینید، احساس میکنید که تابلوی بزرگی پیش روی شماست.
-فرضیهای درباره ناقص بودن نقاشی..
یک فرضیه که براساس نظرهای مرکز تجسمی حوزه هنری منتشر شد، دلیل ناتمام ماندن تابلوی مونالیزا را ناتوانی جسمی لئوناردو داوینچی در پنج سال پایانی عمرش اعلام کرد؛ اما علت ناتوانی او در هالهای از ابهام است. این فرضیه از بررسی و کنکاش روی نقاشی جیووان آمبروجیو فیگینو (Giovanni Ambrogio Figino) که در حقیقت اثری از خود داوینچی است، قوت گرفت.
در این تصویر، انگشت شست به همراه دو انگشت بعدی دست راست بهدرستی کشیده شده، اما انگشت کوچک و انگشتری بهصورت جمعشده است. در واقع تردید محققان هنری درباره علت و چگونگی آسیب دست اوست. آنها بهدرستی نمیدانند که آیا سکته باعث این صدمه شده یا زمین خوردن در اثر سرگیجه یا حتی بیهوشی.
براساس نظر «دکتر دیوید لازری» جراح پلاستیک و «دکتر کارلو روسی» عصبشناس، نمیتوان جمعشدن دو انگشت را نشانه سکته لئوناردو دانست؛ زیرا نشانههای دیگری هم برای سکته لازم است؛ مثل جمع و مشت شدن دست یا ایجاد تغییراتی در صورت. از سوی دیگر، بسیاری از محققان هنری درباره چپدست بودن لئوناردو شک ندارند و برای اثبات این مسئله، از جهت کشیدهشدن سایهها استفاده میکنند که از بالا سمت چپ به پایین کشیده شده است. اما چرا آسیب دست راست لئوناردو باعث ناتمام ماندن نقاشی مونالیزا شده است؟ براساس حدس و استدلال آنها، لئوناردو انسانی بسیار بااستعداد و خلاق بوده و میتوانسته از هر دو دست خود استفاده کند.
-راز لبخند مرموز مونالیزا.
داوینچی برای اینکه توجه بیننده را به صورت و لبخند مونالیزا جلب کند، از چندین تکنیک خلاقانه برای نقاشی مونالیزا استفاده کرده است. بسیاری از این تکنیکها ابداع خود او بوده و برای نخستین بار استفاده میشده است.
¹-احتمالاً او حدس زده که با محو و تیره کردن پسزمینه تصویر، میتواند توجه بیشتری را به صورت مونالیزا جلب کند. این موضوع امروزه در دوربینهای عکاسی بهوسیله باز کردن دیافراگم انجام میشود.
²-داوینچی برخلاف نقاشیهای رایج آن زمان که تصویر، کامل و قدی کشیده میشده، مونالیزا را نیمتنه کشیده است. همچنین او از جزئیات بسیار کمی استفاده کرده است؛ مثلاً لباسهای فاخر و زیورآلاتی که در آن زمان بسیار معمول بود، در این نقاشی دیده نمیشود. بهاینترتیب با کمکردن جزئیات، ناخودآگاه توجه بیننده را به صورت مونالیزا جلب میکند.
³-لئوناردو، نقاشی را بهصورت ذوزنقه کشیده است. بهاینترتیب که دستان مونالیزا را در پایین نقاشی کشیده تا توجه کمتری را جلب کنند؛ در نتیجه بیننده به صورت و لبخند مونالیزا توجه بیشتری خواهد کرد. این روش، یکی از بهترین و کارآمدترین روشهای طراحی پرتره است.
⁴-در آن زمان رسم بوده که افراد در زمان کشیدن نقاشی، بسیار جدی باشند؛ اما مونالیزا با لبخندی محو و بسیار آرام دیده میشود.
⁵‐مونالیزا نمادی از نبوغ داوینچی در محوکاری (Sfumato) است. اسفوماتو یا همان محوکاری، تکنیک ابتکار خود داوینچی برای این نقاشی بوده است. محوکاری، روشی در برجستهنمایی است و هنرمندانی که از این روش استفاده میکنند، در نقاشیهایشان حدود قاطع ندارند و با رنگ سایهها، حدود را مشخص میکنند...
«ارنست گامبریچ» (Ernst Gombrich) در کتاب تاریخ هنر، درباره مشخص نبودن حالت چهره مونالیزا معتقد است که داوینچی سردرگم کردن بیننده و تفسیر آزادانه در بیان چهره را آگاهانه و از روی عمد انجام داده است. اینکه چرا نمیدانیم عکس مونالیزا با چه احساسی به ما نگاه میکند و تعیین حالت بیان چهره سخت است، به این برمیگردد که داوینچی دو مشخصه اصلی در حالت چهره، یعنی گوشههای لب و گوشههای چشم را در تابلو مونالیزا بهصورت واضح نکشیده، بلکه با سایهای کمرنگ، آن را مشخص کرده است. به نظر برخی از تاریخنگاران هنری، این یک عامل مهم در نامشخص بودن حالت چهره مونالیزاست.
-حقایق جالب درباره مونالیزا..
▪︎اگر به چشمانداز و پسزمینه تابلو دقت کنید، افق در یک خط فرضی، راست یا مستقیم کشیده نشده است؛ بلکه افق سمت چپ، پایینتر از افق سمت راست تابلو قرار دارد؛ بنابراین دو طرف چپ و راست تابلو مونالیزا هماهنگ نیست. در نتیجه زمانی که بهسمت چپ تابلو عکس مونالیزا توجه میکنیم، به نظر زنی بلندقامتتر از سمت راست دیده میشود.
▪︎در سال 1852، هنرمندی فرانسوی به نام Luc Maspero برای زن اسرارآمیز این تابلو خودکشی کرد. او خود را از طبقه چهارم هتل محل اقامتش بیرون انداخت. در نامه خودکشی نوشته شده: «سالهاست که ناامیدانه با لبخند او زندگی میکنم. دیگر ترجیح میدهم بمیرم.»
▪︎از زمان نمایش در لوور، مونالیزا نامههای عاشقانه بسیاری دریافت کرده است. او امروز صندوق پستی خاص خود را دارد و نامههای عاشقانه به آدرس شخصیاش ارسال میشود.
▪︎در سال 1910، فرد دیگری جلوی تابلوی مونالیزا اقدام به خودکشی کرد.
▪︎در تحلیل صورت مونالیزا مشخص شده است که 83 درصد خوشحالی، 9 درصد نفرت و 2 درصد عصبانیت در چهرهاش دیده میشود.
▪︎در دنیا پدیدهای به نام توهم مونالیزا وجود دارد که باعث میشود احساس کنید چشمهای شخصیت داخل نقاشی، حرکت شما را دنبال میکند.
12 اسلاید
1
نتیجه
مجموع امتیاز شما
امتیاز
تعداد پاسخ صحیح
تعداد پاسخ غلط
درصد صحیح
شما به درصد سوالات پاسخ درست دادید
اگر پسندیدی، لایک کن و به سازنده انرژی بده!
7 لایک
عالی بود نگین قشنگم ❤️
مرسی عزیزم🌝🧸
بازم اولم 🥳
گودرتمند:
😎😎😎