تاریخچه مختصری از امضا

این پدیده که بهش میگیم امضا یک نماد دست‌نویس هست، زمانی که روی سندی ثبت میشه هویت و رضایت شخصی رو تایید میکنه که اون سند رو امضا زده، هر شکلی هم میتونه باشه از یک ضربدر ساده تا یک شکل و یا یک نقاشی پیچیده.

در زمان باستان تنها از طریق شهادت دادن و یا چسباندن مهر روی اسناد هویت افراد تایید می‌شد، سومری‌ها و مصری‌ها از لوح‌های گلی تصویری برای انتقال معنا استفاده می‌کردند، تصویر بالا اولین اثری هست که با استفاده از کلمات و نمادها ثبت شده که ما می‌شناسیم، این لوح گلی ۳۱۰۰ سال قبل از میلاد ساخته شده (تقریبا پنج هزار سال پیش) و ۴۱ شغل و حرفه رو به صورت فهرست به نمایش گذاشته.

در قرون وسطی مردم می‌توانستند از علامت‌‌ها و نمادها روی قراردادها و نامه‌‌ها استفاده کنند اما اکثر اوقات این نمادها بسیار ساده بودند مثلا یک صلیب این روند در نیمه دوم قرن یازدهم تغییر کرد، تصویر زیر سندی که با الفبای لاتین امضا شده میشه این موضوع رو رویت کرد، این سند رو شخصی به نام ال سید برای کمک مالی به کلیسای جامع والنسیا امضا کرده.

تا همین اواخر برخی از انواع امضاها که امروزه خیلی معمولی به نظر میرسن وجود نداشتن، در قرون وسطی نقاشان خودشون رو صنعتگر میدونستن و خیلی علاقه‌ی خاصی به آینده‌ی اثر نداشتند اما از امضا استفاده‌ای کاربردی میکردن، در این دوران برای دریافت دستمزد امضای اثر در پرداخت نقش مهمی داشت چرا که با توجه به عرف این دوران به صاحب امضا پرداخت انجام می‌شد.

در گذر زمان استفاده از امضا رشد کرد و حدود سال ۱۶۷۷ میلادی ابعاد حقوقی آن نیز متولد شد، در این سال پارلمان انگلیس اساسنامه‌ی تقلب رو تصویب که بر اساس اون وصیت نامه ها، قراردادها و کمکهای مالی باید هم نوشته و هم امضا شوند تا به این وسیله از تقلب جلوگیری بشه. بعد از کشف الکتریسیته و پیدایش ابزارهای الکترونیکی توجه‌ها به سمت ابزارهایی رفت که امضای مکانیکی را به وسیله‌ی بازوهای خودکاری که قلم رو می‌گرفتند رفت، این ابزارها توانایی کار در تیراژ بالا رو داشتند و تقریبا در اوایل قرن نوزدهم میلادی طراحی شدن، شاید جالب باشه که بدونید هنوز هم از اونها استفاده میشه.

دنیای امروز کمی متفاوت‌تر هست امضاها همه جا وجود دارن، در انواع ایمیل‌‌ها و مکاتبات دیجیتال اما نکته اینجاست که امروزه حتی اگر امضایی زیر مطلبی نباشه میشه از اطلاعات بر علیه شاکی یا متهم استفاده کرد، شاید جالب باشه که بدونید با اینکه نیازی به داشتن امضا انتهای ایمیل‌‌ها نیست اما معمولا به قصد رسمی‌تر کردن مکاتبات دیجیتال از امضا استفاده میکنند.

در بسیاری از کشورها برای جلوگیری از جعل اسناد امضا رو در حضور شاهد یا سردفتردار می‌زنند، قوانینی برای افرادی که بی‌سواد هستند در بعضی کشورها وجود داره که هم میشه با یک ×‌ (ضربدر) یا اشکال ساده سند رو امضا بزنند به شرطی که شاهد با سواد اونها هم سند رو امضا بزنه، البته در بعضی از کشورها اثر انگشت هم از افراد بی‌سواد پذیرفته می‌شه.

افرادی که ناتوانی جسمانی دارن می‌تونن به کمک سردفتر، وکالتنامه یا کمک فیزیکی شخصی دیگر این عمل رو انجام بدن، امضا می‌تونه توسط همه و به روش‌های مختلف انجام بشه و در بعضی از کشورها هم قوانین منعطفی وضع کردن که در صورت نیاز بشه از طریق روش‌های دیگه‌ای هم این نیاز رو برطرف کرد.