چرا ما فیلم یا سریال را چندبار تماشا می‌کنیم؟

چرا همه ما برخی فیلم‌ها و سریال‌ها را بارها و بارها تماشا می‌کنیم؟ بدیهی‌ترین پاسخ برای این سوال، و البته ملموس‌ترین، این است که ما به سادگی آن‌ها را دوست داریم. اما با این‌حال این سوال به جای خود باقی می‌ماند. این تمایل ما برای دیدن چندباره یک فیلم یا سریال از کجا سرچشمه می‌گیرد؟ چرا زمانی را که می‌توانیم به کاری جدید اختصاص بدهیم را صرف انجام کاری تکرار می‌کنیم؟ بازه‌ای که بین ۴-۵ ساعت تا حتی صدها ساعت می‌تواند متغیر باشد. چه اتفاقی رخ می‌دهد که ما مثلا ۱۰۰ ساعت از زندگی خود را صرف تماشای یک فیلم یا یک سریال می‌کنیم؟ ما می‌توانستیم بجای همه ساعت‌هایی که صرف مجدد فیلم‌ها، کتاب‌ها و آهنگ‌ها کرده‌ایم وقت خود را به یادگیری یک مهارت واقعی اختصاص بدهیم. در این پست می‌خواهیم به این پرسش‌ها بپردازیم.

به این فکر کرده‌اید؛ چه می‌شود که ترجیح می‌دهیم بخش قابل توجهی از زمان خود را صرف چندبار دیدن فیلم ها و سریال ها و داستان‌ها و آهنگ‌های تکراری کنیم؟ موسیقی شناسان تخمین می‌زنند که یک فرد معمولی در طول زندگی خود به ازای هر ساعت گوش دادن به موسیقی، ۵۴ دقیقه را با آهنگ‌هایی که قبلا شنیده است می‌گذراند. واقعا چرا ما ساعت‌های زیادی را صرف تماشای یک فیلم یا سریال می‌کنیم؟ فیلم‌ها و سریال‌هایی که لزوما شاید جز شاهکارهای کلاسیک تثبیت شده نباشند. هر کدام از ما چندبار پدرخوانده‌ها، صورت زخمی، کازابلانکا، راننده تاکسی، ارباب حلقه‌ها، هری پاترها و یا سریال‌های دوستان، ساینفلد، توئین پیکس و بریکینگ بد را تماشا کرده‌ایم؟ چرا زمان زیادی را صرف داستان‌هایی می‌کنیم که از قبل پایان آن‌ها را می‌دانیم؟

همه ما نوستالژی را دوست داریم ما گاهی با تماشای مجدد یک فیلم یا سریال یا یادآوری آن در ذهن خود، نه فقط خود آن را بلکه دوره‌ای از زندگی‌مان را به یاد می‌آوریم. این دقیقا مانند زمانی است که با شنیدن آهنگی که در یک برهه زمانی زیاد آن را گوش داده‌ایم خاطرات خود را با آن مرور می‌کنیم. بنابراین بخشی از انگیزه تماشای مجدد یک فیلم و سریال به تجربه نوستالژی مربوط می‌شود. علاوه بر این، رونق بازسازی‌ها و دنباله‌های فیلم‌های پرطرفدار قدیمی در سال‌های اخیر تاییدی بر این مسئله است که نوستالژی چرا می‌فروشد. دانیا براونشتین روانشناس می‌گوید:«نوستالژی اغلب مربوط به روابط یا خاطراتی است که حس زمان و مکان را در ما برمی‌انگیزد». این احساسی است که رسانه‌هایی مانند سینما و تلویزیون نیز می‌توانند در ما ایجاد کنند. کلی روتلج می‌گوید که نوستالژی می‌تواند خلق و خوی مثبت، عزت نفس، احساس ارتباط اجتماعی و درک معنای زندگی را افزایش بدهد. به عقیده او ما اغلب می‌خواهیم به وضعیت قبل بازگردیم، حتی زمانی که گذشته به اندازه زمان حال پرتلاطم است.

ما یک فیلم را دوباره تماشا می‌کنیم چون آن را دوست داریم ساده‌ترین دلیلی که مردم یک فیلم را دوباره تماشا می‌کنند این است که واقعا آن فیلم را دوست دارند. البته ممکن است تماشای دوباره و دوباره فیلم یا سریالی باعث شود که جذابیت اولیه خود را از دست بدهد. اما از سوی دیگر می‌تواند به رابطه‌ای عمیق‌تر و حسی‌تر با آن فیلم منجر شود. در نتیجه شاید میزان علاقه‌مان به آن فیلم هربار بیش‌تر از قبل شود. چراکه در هر دیدار تازه‌ای با فیلمی تکراری، می‌تواند مکاشفه‌ای تازه نیز به همراه داشته باشد. مکاشفه‌ای که درک ما نسبت به آن فیلم را دستخوش تغییر می‌کند. حتی اگر چنین مکاشفه‌ای هم در کار نباشد همین که مدام در معرض چیزی که دوست داریم قرار بگیریم می‌تواند باعث شود که هر بار آن را بیش‌تر از قبل دوست داشته باشیم.