هنر معمولی بودن

فصل پوست اندازی رئال فرا رسید. بنزما آسنسیو و کاسمیرو از جمع کهکشانی ها جدا شدن و کروس و مودریچ هم می‌دونستن که دیگه قرار نیست خیالشون از داشتن جایگاه ثابت تو ترکیب اصلی راحت باشه.

خرید های جدید آنچلوتی یکی یکی از راه میرسیدن اما به نظر نمیومد ورودی های جدید باشگاه بتونن پرچم دار های نسل جدید مادرید باشن.

هوادارا تا آخرین روز نقل و انتقالات چشم به راه یه مهاجم شیش دونگ بودن که بتونه جای خالی بنزما رو پر کنه. اما انگار نه نجات دهنده‌ای درکار بود و نه معجزه ای.

بازی های پیش فصل شروع شد و حالا نوبت کارلتو بود که نشون بده چی تو آستینش داره.

جود بلینگام همون معجزه ای بود که کسی انتظارش رو نداشته.

خیلی‌ زود مشخص شد که ورژن 2023 رئال مادرید پل محور این جوون بیست ساله میچرخه.

حالا شونزده هفته از لالیگا میگذره. احتمالا خوشبین ترین هوادار رئال هم فکر نمی کرد ارگ سمفونی جدید آقای آنچلوتی به رهبری جود بلینگام انقدر زود به اوج هماهنگی رسید. اونا الکلاسیکو رو هم به لطف بلینگام بردن و با اقتدار به صدر تکیه زدن.

هنوز چیزی از ورود بلینگام بیست ساله به جمع کهکشانی ها نگذشته اما اگه همه‌ی هوادار ها و بازیکن ها و مربی های رئال سر یک موضوع هم نظر باشن اینه که جود رهبر جدید سفید های مادریده.

هفته هاست که درخشش بلینگام سرتیتر رسانه های ورزشی دنیاست و عکسای اون در حال شادی گل روی جلد معتبر ترین روزنامه ها دیده میشه.

این وسط اما هنوز کسی نتونسته از راز بلینگام بودن پرده برداره. یکی از مربی های جود تو رئال درباره‌ش میگه هیچ چیز خاصی درباره ی اون وجود نداره. خاص ترین چیز درباره ی جود شاید همین معمولی بودنش باشه. اون دوست داره تلاش کنه و خیلی مؤدب و مهربون محترم و حرفه ایه.

بلینگام نه مثل رونالدو با استایل و توانایی های خاصش شناخته میشه نه مثل مسی با سرعت و تکنیکش نه مثل هالند با قدرت تموم کنندگی مرگبارش و نه مثل امباپه با جاه طلبی. خنده داره اما شاید تنها چیزی که بشه جود رو از بقیه باهاش جدا کرد لهجه ی بیرمنگهامی اونه.

بلینگام صاحب یک ویژگی خاص نیست. اون شاید شبیه یک کلکسیون ارزشمند از یه شئ به نظر به ظاهر معمولی مثل تمبر یا فندکه که یه نفر با عشق و وسواس دونه دونه‌ش رو جمع کرده و تبدیلش کرده به این مجموعه ارزشمندی که حالا هست. اون کلکسیونی از ویژگی های به ظاهر معمولی اما خیلی‌ منحصر بفرده‌.

بلینگام توی زمین یه رهبر تیزبین و باهوش و بیرون زمین یه جنتلمن واقعیه. بیخود نیست که خبرنگارا و هوادارا انقدر باهاش احساس صمیمیت میکنن.

بلینگام توی شونزده سالگی اولین بازی رسمی‌ش رو برای بیرمنگهام انجام داد‌ و یک سال بعد از جمع این تیم جدا شد اما کیفیت حضورش توی این مدت کوتاه انقدر خاص و ویژه بود که باعث شد باشگاه تصمیم بگیره شماره ی پیراهن اونو برای همیشه بایگانی کنه.

پنج سال بعد همون پسری که هنوزم با مادرش مسیر خونه تا کمپ تمرینات رو طی میکنه بخاطر همین کاریزمای ناشناس داره تو اولین سال بازیش برای رئال باری که به گردن بنزما و رونالدو بود رو به تنهایی به دوش میکشه.