عشق تلخ تو:)P²⁷

*از زبون میچا*صبح شد و بعد از خوردن قرص هام با اجازه پرستار ها از اتاقم بیرون اومدم. یوجونگ و میا روی پله ها نشسته بودن منم رفتم و کنارشون نشستم. نسیم صبحگاهی موهامو نوازش میکرد و حس خوبی بهم میداد. •¶«صبح بخیر!» +«صبح بخیر. شماها صبحونه خوردین؟» ¶«نه. میتونی بری بهشون بگی بیارن توی حیاط بخوریم؟ البته اگه اجازه بدن خیر سرشون-_-» +«باشه میرم.» اروم خندیدم و به سمت آشپزخونه رفتم. همینجور که داشتم میرفتم یه دختر رو دیدم که موهاش پریشون بود و آشفته به نظر میومد. خیلی با تعجب و ترس به همه جا نگاه میکرد و مثل روانیا اینور و اونور میرفت. قیافش رو نمیتونستم درست ببینم ولی برام اشنا بود. رفتم نزدیک تر که دختره دوید سمتم و خورد بهم که باعث شد هردومون بیوفتیم زمین. با این برخورد تونستم صورتش رو کامل ببینم. اون مین هی بود؟! اینجا چیکار میکنه؟! مثل اینکه اونم از دیدن من تعجب کرده بود. +«مین هی؟!» £«م...میچا؟!» +«تو اینجا یکار میکنی؟ مگه با جیسونگ ازدو****اج نکردی؟!» £«اسم اون خائن رو نیاررررر!!!!» با دادی که زد یکم تعجب کردم. اخه چرا؟

*از زبون مین هی*بلند شدیم و رفتیم یه گوشه راهرو و نشستیم و براش همه چیز رو تعریف کردم. +«باورم نمیشه که قصد جیسونگ از دوس شدن دوباره با من دسترسی به خانواده جئون بوده باشه...واقعا نمیفهمم اون آدم خوبی بود.» £«تو همیشه اشتباه میکنی!» +«هنوزم این عادتت رو نذاشتی کنار؟بعد اون همه کاری که باهام کردی دارم به حرفات گوش میدم.بورا رو ازم گرفتی،دخترم سوجین رو هم همینطور!» همه کار هایی که باهاش میکردم برای پس گرفتن جونگ کوک بود. ازدو******اج اون دوتا باعث کدورت بین من و میچا شد.£«تو جونگ کوک رو ازم گرفتی! تو به پدرم گفتی!» +«من خودمم با این ازد****واج مخالف بودم.» £«دروغ گو!» +«چه باور کنی چه نکنی من هیچوقت نخواستم که با جونگ کوک ازدواج کنم همه چیز رو بابات برنامه ریزی کرده بود!» £«چطور میتونم بهت اعتماد کنم؟» +ببین! هم تو و هم من میخوایم از اینجا بریم بیرون پس باید به هم اعتماد کنیم. باید همه چیز ر فراموش کنیم!» بدون هیچ حرفی آروم به سمت اتاقم حرکت کردم و اصلا توجهی بهش که داشت صدام میکرد نکردم.

*۳ روز بعد از زبون میچا* بلاخره مین هی قبول کرد که بهم اعتماد کنه. با اینکه اون سوجین و همینطور بورا رو ازم گرفت ولی باید باهاش همکاری کنم تا بتونم از اینجا خلاص شم. اونطور که از میا شنیدم دوره درمان یوجونگ و خودش داره تموم میشه و قراره یکی دو روز دیگه از تیمارستان برن. این یه فرصت خوب بود که برن و خبر ها رو برامون بیارن تا یه فکری کنیم پس همه چیز رو بهشون گفتم تا فکری کنن. ¶«پس شماها میخواین که بریم سراغ اقای جئون و خبر ها رو براتون بیاریم؟» +£«اره!» •«حله!» +«خب شما فردا از اینجا میرین. تا میتونین خبر ها رو پیدا کنین تا غروب که برای ایادت ما میاین اینجا با خودتون بیارین تا بقیه نقشه رو بهتون بگیم باشه؟!» £«یادتون نره از پدرم برام خبر بیارین!» •¶«اوکی!» و ازمون خداحافظی کردن و به سمت در رفتن.

توروخدا منتشر شووووووو:/