𝐼𝑚 𝑛𝑜𝑡 𝑦𝑜𝑢𝑟 𝑑𝑜𝑙𝑙 (pt7)

(اتفاق مسخره ای که افتاد اینبود که من دو ساعت اینو نوشتم و اتفاقی پاک شد پس با اجازه خلاصه میکنمش یکم) -فردای اون شب- صبح از خواب بیدار شد و بعد از خوردن صبحانه و اماده شدن به سمت محل کارش رفت.هوا امروز خیلی خوب بود و اونم زود بیدار شده بود پس چه بهتر! از این هوا لدت میبرد و پیاده می رفت محل کارش.تو راه راجب تصمیمی که گرفته بود فکر می کرد.ذهنش می گفت دختره ی احمق ایندتو با خاک یکسان کردی اما قلبش می گفت کار درست رو کردی...نمی دونست باید به حرف کدوم گوش بده و بدتر از اون نمی دونست این سردرگمی تا کی ادامه داره اما رشته افکارش با دستایی که دور کمرش حلقه شد پاره شد. ترسیده سرشو برگردوند و با صورتی که با ماسک و کلاه پوشیده شده بود مواجه شد.اما مگه میشد اون چشما رو نشناسه.نفس عمیقی کشید و سرشو برگردوند و تازه متوجه خالکوبی دستاش شد.اینجوری راحت میشناختش چرا دقت نکرده بود؟ _درسته که بهاره ولی دلیل نمیشه که هوا سرد نباشه..چرا لباس گرم تر نپوشیدی؟ @م..من خوبم.تو چطوری اینجا اومدی؟ الان نباید سر کارت باشی؟ با چهره ای که مظلومش کرده بود گفت _از جیمینی هیونگ ادرستو گرفتم..دلم برات تنگ شده بود! لپ های مینسو رنگ گرفته بودن @ما که دیشب همو دیدیم.. کوک بیشتر خودشو مظلوم کرد _ببخشید. مینسو به غلط کردن افتاد ولی غرورشو حفظ کرد.دستاشو دور صورتش حلقه کرد و نوک بینی کوک رو از زیر ماسک بو*سید (ناظر جونمم :)) @اشکال نداره..حالا بهتره بریم مردم دارن نگاهمون میکنن. کوک سر تکون داد و سوییشرتشو در اورد و داد به مینسو @هی! _میتونه بهانه کنی که بیای بهم پسش بدی! دوباره بغلش کرد. _درضمن برای من مردم فقط تویی...باشه؟ این رو گفت و رفت.مینسو لبخند ریزی زد.شاید قلبش داشت بهش حقیقتو میگفت...

(عه من باهاتون قهر بودم قرار بود کم بنویسم چقد زیاد شد اسلاید قبل) -5 ماه بعد- صبح روز پاییزی بود..مینسو مثل همیشه از جاش بلند شد تا برنامه روزانشو انجام بده. یک ماهی میشد که اسباب کشی کرده و بالاخره از شر اون خونه اجاره ای خلاص شده.حالا دیگه کاملا مستقله! گوشیش رو برداشت و دید جین اوپاش بهش پیام داده.ازون موقع با اونا صمیمی تر شده بود . پیامه: هی بچه امروز لباس گرم بپوشیا!!! مثل دفعه قبل نشه که اومدی سوییشرت بلا گرفته کوک رو بهش بدی بلا سرمون بیاد! مینسو اهی کشید.ارون موقع هر وقت هوا سرد میشد این پیامو میداد.حق هم داشت بنده خدا اون موقع که اومده بود پاش خورد به گلدون مورد علاقه جین و یونگی هم وقتی خواست جمعشون کنه خودشو ناقص کرد و از تمرین عقب موند..فاجعه شده بود! -------------- بالاخره روز کاری کسل کنندش تموم شد.گوشیش رو در اورد تا ببینه اون بدبختی که وسط کارش هی زنگ میزد کیه

می یونگ بود. شمارش رو گرفت و همزمان با همکاراش خداحافظی کرد و به سمت اسانسور رفت. -الوووووو؟؟؟ @وای چیه چرا داد میزنی؟؟ -دختره ... میدونی چند بار زنگ زدم؟؟ @توعم میدونی سرکار جواب نمی دم.چیکار داشتی حالا -حدس بزننن @باید برم تو اسانسور زود باش بگو -بدجنس. @جدی میگم زود باش بگووو -باشه باشه...هوففف ببین تو قراره خاله بشییی. مینسو یکی از ابروهاشو بالا داد @مگه من خواهر دارم؟ می یونگ با کف دست زد به پیشونیش -خودمو میگم. مینسو که تازه گرفته بود قضیه رو چشماش گرد شد و بلند گفت @مینهوی (شوهرش) بدبختو چیکار کردی هااااااا -خیلی ادمه... @نه نه شوخی کردم ولی برگام خدایی باورم نمیشهههه -عالیه ولی یادت باشه فردا شب خونمون دعوتی مامان اینامم میان سوتی ندی من کار دارم باعی. @عیش قطع کرد! مینسو خواست از شرکت خارج شه که رئیسش صداش زد. (خانوم یانگ میشه یه دقیقه بیاید؟

----------- @ام پس دارید میگید از من درخواست شده حسابدار هایب باشم درسته؟ (دقیقا! گوش کن مینسو این فرصت شغلی خیلی خوبی برای توعه...من فقط خیر و صلاح تورو میخوام وگرنه میدونی که چقد اینجا بهت نیاز داریم! مینسو سر تکون داد. @درسته اما...باید راجبش فکر کنم..درکم می کنید درسته؟ (البته! هرچقد که لازمه راجبش فکر کنید اصلا نیاز نیست عجله کنید. @ممنون اقای لی. ---------- کیسه های پر از خرید رو روی صندلی عقب گذاشت و حرکت کرد.مواد غذاییش تموم شده بودن و حالا مجبور شده کلشونو باهم بخره. به ساعت نگاه کرد-11:14- دیروقت بود و درست همون لحظه یادش اومد برای اگوست دی غذا نخریده (اون گوربه هه بود اولین قسمت یادم رفت راجبش بگم اودتش خونه اسمشم گذاشته اگوست دی چون خیلی چنگ میکشه و یونگی هم خبر نداره) به این امید که مغازه ای باز باشه برمیگرده ولی همه جا تعطیل بود و موقع برگشتنش بنزین تموم میکنه و ساعت هم 12 شب بود!

بر خلاف صبح هوا به طرز شگفت انگیزی گزم شده بود برای همین مینسو از ماشین پیاده شد و کنارش شروع کرد به راه رفتن.تعمیر گاهی هم که الانا باز نبود پس باید چکار میکرد؟ می یونگ و شوهرشمم الان قطعا مشغول بودن پس فقط یه گزینه مونده بود... چرا که نه! شماره کوک رو گرفت و منتظر جواب دادنش شد. @الو؟ کوک؟ _جانم؟ @چرا اروم حرف میزنی؟ _هیونگام خوابن. @ام اشه ببین من یه مشکلی برام پیش اومده.. ----------- _خودمو میرسونم کیوتم. @باشه.لوکیشن رو برات فرستادم. بعد قطع کرد.برای خودش هم عجیب بود که چرا بعد از اینهمه مدت هنوز قرمر میشد.چند دقیقه اطراف ماشین راه رفت اما یهد یه نفر جلوی دهنشو با دستاش گرفت..اینا دستای کوک نبودن. مینسو سعد کرد داد بزنه یا ار خودش دفاع کنه اما با چاقویی که زیر گردنش قرار گرفت سر جاش خشک شد.؟؟؟:هیسسس چیزی نگو کوچولو باشه..زود تموم میشه... بغض وحشتناکی راه گلوش رو گرفت..الان چی میشد؟؟ تنش به شدت می لرزید و اشکاش سرازیر شدن و دلش می خواست کوک زودتر بیاد..اما..اما اون که اینقد ضعیف نبود!

لبه ی تیز چاقو رو گرفت و لگد محکمی به شکم مرد زد..چاقو دستشو زخمی کرد ولی الان فرصت فرارا داشت. تا خواست بجنبه مرد لبه ی لباسشو گرفت و مینسو داشت میوفتاد که یه نفر از پشت گرفتش و صافش کرد بعد مینسو سرشو اونور کرد و دید کوک داره اون مرد رو میزنه... _گم میشی میری یا زندت نمیزارم مردککک. این رو داد زد و مرد پا به فرار گذاشت. کوک به سرعت سمت مینسو رفت و دست زخمیشو برسی کرد. زخم نسبتا عمیقی بود رو پشت دستش بوسه ای زد و مینسو رو به اغوش امنش دعوت کرد. اتفاقی نیوفتاده بود اما مینسو ترسیده بود.. بعد از مدت ها واقعا ترسیده بود و اون بغل باعث شد بغضش بترکه و به اشکاش اجازه ریختن بده.. شاید تنها دلیل گریش اون اتفاق نبود.. شاید گریه های مسدود شده ی گذشتش بغضش رو سنگین کرده بودن...