میوه های عجیب دنیا

جک فروت” میوه بومی هند و مالزی است که در مناطق گرمسیری از جمله تایلند، اندونزی، پرتغال کشت می شود. نام این میوه مشتق از زبان مالایی (chakka) و پرتغالی است. میوه ای است درختی که وزن هر دانه آن به حدود ۲۰ کیلو هم می رسد؛ اما مانند سیب در بالای درخت آویزان است و با آن وزن زیاد روی درخت می مانند تا برداشت شود. روی آن پوست سختی قرار دارد که وقتی باز شود میوه ای نارنجی درون آن قرار دارد. کاشت این میوه به دلیل خواص آن به بسیاری از نقاط مانند: هند، جنوب شرق آسیا، مرکز و شرق آفریقا و فیلیپین گسترش یافته است.جک فروت بزرگ ترین میوه ی دنیا است. آن را می توان به صورت پخته در رژیم های گیاهخواری (در برخی کشورها همراه گوشت خوک)، در داخل برخی سس های کباب، برای تهیه دسر و اسموتی استفاده نمود، بعضی آن را خام استفاده می کنند؛ اما کنسرو آن بهتر است. بعضی هم آن را مانند چیپس سیب زمینی در روغن تفت می دهند. جک فروت میوه ی بومی جنگل های پر باران جنوب و جنوب شرقی آسیا است. در مالزی آن را با شیر نارگیل پخته و همراه برنج می خورند. در صنعت بستنی سازی، شیرینی و دسر کاربرد دارد.

جابوتیکابا” درخت میوه ای از خانواده مورد (Myrtaceae) و بومی جنوب شرقی برزیل است. اغلب گونه های جنس Myrciaria بومی برزیل، آرژانتین، پاراگوئه، پرو و بولیوی می باشند. این درخت، میوه هایی سیاه مایل به ارغوانی با پالپی سفید رنگ و خوراکی تولید می کند که از این میوه ها علاوه بر مصرف تازه خوری، در تهیه ژله و نوشیدنی نیز استفاده می شود. درخت جابوتیکابا یا انگور برزیلی درختی همیشه سبز و کند رشد بوده که ارتفاع آن به بیش از ۱۵ متر نیز می رسد. برگ های جوان سالمونی رنگ و برگ های بالغ به رنگ سبز دیده می شوند. گل ها به رنگ سفید بوده که به صورت مستقیم روی تنه ی اصلی رشد می کنند. در نواحی غیر بومی ممکن است این درخت فقط یک یا دو بار در سال گل و میوه تولید کند؛ اما در صورت فراهم نمودن شرایط مناسب و ایده آل برای رشد، گل ها و میوه های فراوان در طول سال تولید می شود. میوه ها دارای پوستی ارغوانی مایل به مشکی، ضخیم و گس بوده که گوشتی شیرین به رنگ سفید یا صورتی و ژلاتینی را احاطه کرده اند. هر میوه حدود یک تا چهار بذر بزرگ دارد که شکل بذرها در گونه های مختلف نیز متفاوت است. میوه های این گیاه در نواحی بومی یکی از میوه های محبوب در فروشگاه ها است.

طالبی شاخ دار ترکیبی از خانواده ملون ها و خیارها به حساب می آید. این میوه که داخلش شبیه ژله است، یکی از خوردنی های سنتی آفریقا است. خربزه شاخدار دارای دو گونه سمی و غیر سمی است. پوست گونه سمی آن سبز رنگ و گونه غیرسمی زرد یا نارنجی روشن و دارای برآمدگی است، گوشت این میوه ژله ای و سبز رنگ با دانه های زیاد بوده که ظاهر آن را مانند خیار می کند، طعم طالبی شاخ دار کمی شیرین مانند خیار است اما وقتی رسیده می شود مزه موز پیدا می کند. برخی از مردم دنیا از این میوه سالاد درست می کنند و یا به عنوان چاشنی گوشت مورد استفاده قرار می دهند. برخی دیگر هم از آن برای تهیه بستنی و دسر استفاده می نمایند. خاصیت آنتی اکسیدانی خربزه شاخدار مواد سرطان زا را از بدن دفع می کند. این میوه به دلیل داشتن کلسیم در درمان بیمارهای مربوط به استخوان مانند پوکی استخوان کمک می کند.

این سبزی عجیب با شکل های منظم که باعث می‌شود آدم دلش بخواهد به جای خوردن، بیشتر تماشایش کند. کلم رومی اولین بار در ایتالیا دیده شده و مزه اش کمی ترد تر از گل کلم معمولی هست. کلم رومی یک سبزی موروثی جذاب است که دارای رنگ سبز لیمویی و سر فراکتال است. این سبزی نه کاملا شبیه کلم بروکلی معمولی است و نه کاملا شبیه گل کلم، بلکه چیزی بین این دو است. کلم رومی شامل جوانه های مارپیچ تو در تو که حالتی مثل مرجان های دریایی داشته عطر و طعم شبیه به گلم کلم ولی کمی عالی و تردی خاصی دارد. این سبزی، سبزی فصل خنک است و بهتر است در مناطق سردسیر کشت شود، در مناطق معتدل می توان این سبزی را در فصل بهار و پاییز کشت کرد. در مناطق گرمسیر این گیاه را در فصل زمستان می کارند.

رامبوتان یا مژکی یکی از انواع میوه های عجیب و غریب گرمسیری و بومی اندونزی است که همانطور که از اسمش پیداست، روی بدنه این میوه مژه های ضخیمی وجود دارد که ظاهر جالبی به آن داده است. مژکی گرد و گاهی بیضی شکل بوده و پوستی قرمز یا قهوه ای روشن و پوشیده از مژک یا رشته های مو مانند دارد. درون پوسته آن گوشت خوراکی میوه که شفاف و ترد و به رنگ سفید و گاهی مایل به صورتی که طعمی ترش و شیرین دارد. این میوه استوایی سرشار از مواد مغذی است که به سلامت دستگاه گوارش کمک می کند، برای پیشگیری و درمان دیابت مفید بوده و احتمال ابتلا به پوکی استخوان را کاهش می دهد

استار فروت، کارامبولا یا میوه ستاره ای که در ایران به نام های اختری و کوکبی هم شناخته می شود یکی از میوه های عجیب استوایی و بومی نپال، هند، سریلانکا، مالزی و اندونزی است. این میوه وقتی کاملا رسیده می‌شود، به رنگ زرد درمی‌آید و طعم ترش و شیرین مطلوبی پیدا می‌ کند. در حقیقت ترکیبی از مزه‌های آناناس، گلابی، سیب و مرکبات است؛ اما میوه نرسیده آن ترش‌مزه بوده و مزه‌ای مشابه با سیب سبز دارد. میوه ها کشیده و به صورت طولی دارای ۵ تا ۶ زاویه، به طول ۶٫۳۵ تا ۱۵ سانتیمتر و عرض ۹ سانتیمتر می باشند. این میوه ها دارای پوستی نازک و مومی به رنگ زرد مایل به نارنجی هستند. میوه های رسیده دارای عصاره ای زرد رنگ و بافتی ترد بوده که در صورت بریده شدن از مقطع عرضی، به شکل ستاره دیده می شوند.