آبی‌ نیلگون ↪

’ و برای آخرین بار، نور ماه رو روی صورتم حس کردم..! ‘ •𝓌𝓇𝒾𝓉𝓉𝑒𝓃 𝒷𝓎: 𝓛𝓾𝓷𝓪•✨

’ چکمه‌هایِ مشکی‌ایم توی شن نم‌زده‌یِ ساحل فرو رفت، تا ته.. مثل خداحافظی تو که تا تهِ قلبم فرو رفت.

ساحل خالی بود.. خالی از آدم‌ها، از هر رنگ و بوی شادی، جای تو هم خیلی خالی بود!

کنار ساحل نشستم، همون جای همیشگی‌مون! خیره به سایه‌یِ ماه، که روی موج‌هایِ آبی می‌رقصید.. و ستاره‌ها به دورش آذین بسته بودن..!

و موج‌ها؟ موج‌ها خودشون رو محکم میزدن به صخره‌. انگار دلگیر بودن، غصه داشتن.. ماهی‌ها رو نمی‌دیدم، چون دریا عمق داشت.. دل‌ش بزرگ بود، خیلی بزرگ..! اونقدری که بتونه تمام آدم‌ها و غم‌هاشون رو توی خودش جا بده!

کاش بازم کنارم بودی و می‌دیدی.. هنوزم شنا بلد نیستم! یادته؟ بهم می‌خندیدی و می‌گفتی: — مگه دریا ترس داره دخترِ خوب..؟ گفتی کنارتم! ولی.. چیشد پس؟ چرا کنار کشیدی؟

هه... شب قشنگیه، نه؟ یه شب قشنگ برای رفتن. برای خداحافظی.. برای گم شدن لابه‌لای موج‌ها! اره، امشب می‌خوام گم شم.. نه فقط توی آب، توی حسرت نداشتن تو.

و برای آخرین بار، نورِ ماه رو روی صورتم حس کردم. بعدش دیگه، هیچی.. هیچیِ هیچی. ‘