راز سیاهچاله ها!

خوش اومدید

راز سیاه‌چاله‌ها از اون چیزاست که هرچی بیشتر درباره‌ش بدونی بیشتر حس می‌کنی کمتر می‌فهمی! یه جور معما هستن تو دل فضا که حتی نورم نمی‌تونه ازشون فرار کنه. یعنی چی؟ یعنی جاذبه‌شون انقدر قویه که هر چیزی رو بکشه تو خودش حتی فوتون های نور بیچاره رو... اما این فقط اول ماجراست چون سیاه‌چاله‌ها فقط بلعیدن بلد نیستن یه‌جورایی “ذخیره‌کننده‌ی اطلاعات جهان” هم هستن. حالا این یعنی چی...؟

دانشمندا می‌گن اطلاعاتی که توی سیاه‌چاله می‌افته هیچ‌وقت کامل نابود نمی‌شه فقط به شکل عجیبی تو سطحش ذخیره می‌مونه یه‌جور پارادوکس به اسم «پارادوکس اطلاعات» (هرچند این فقط تئوریه) درست می‌کنه که هنوزم بحثش داغه. استیون هاوکینگ یه نظریه معروف داد به اسم «تابش هاوکینگ» که می‌گه سیاه‌چاله‌ها ممکنه آروم‌آروم تبخیر شن چون ذراتی ازشون بیرون می‌پره. یعنی شاید آخرش سیاه‌چاله‌ها هم بمیرن ولی نه مثل ستاره ها با یه انفجار بزرگ بلکه با یه محو شدن طولانی توی زمان

بعضیا فکر می‌کنن وقتی سیاه‌چاله بمیره یه چیزی از خودش باقی می‌ذاره یه جور هسته یا رد انرژی که شاید دروازه‌ای باشه به یه جهان دیگه شاید هم هیچی نباشه جز خلأ خالی. ما هنوز نمی‌دونیم چون نمی‌تونیم از درونش چیزی ببینیم. هر داده‌ای که داریم از اطرافشه از اثرش روی ستاره‌ها و نورها و زمان و...

سیاه‌چاله یه راز بزرگه یه قلب تاریک و مرموز توی جهان که هر لحظه داره می‌تپه... و شاید یه روز وقتی به اندازه کافی پیشرفت کنیم بفهمیم که تهش نابودی نیست بلکه یه نوع دیگه از تولده یه جور بازگشت عجیب از دل تاریکی(هرچند شاید هم نباشه...)