「قلبی که به جا ماند 」p1

مقدمه : خب ببینین موقعیت اینجوریه که تو نامه هاگوارتز رو دریافت کردی و قراره توی هاگوارتز مشغول تحصیل بشی.تمام وسایلت آمادست و آماده ای که وارد قطار هاگوارتز در ایستگاه 9¾ بشی...

ویو ا/ت : وارد ایستگاه شدم و سعی کردم عادی رفتار کنم،همهمه و صدای رفت و آمد مردم خیلی اذیتم می‌کرد.با وجود پنبه هایی که توی گوشم گذاشته بودم باز هم سرم به خاطر شلوغی درد گرفته بود.روی یکی از نیمکت ها نشستم و منتظر قطار موندم.بعد از چند دقیقه یه دختر مو فرفری که موهای نارنجی و قد متوسط داشت کنارم نشست.از قیافه اش معلوم بود خیلی خیلی برای سال تحصیلی جدیدش هیجان داره چونکه مدام سر جاش وول می‌خورد و اصلا یجا بند نمیشد.بعد از چند دقیقه بلاخره شروع به صحبت کرد و گفت : سلام! یکم توی جام وول خوردم تا راحت تر بشینم و آروم جوابشو دادم.امیدوار بودم بیخیال بشه اما انگار همچین قصدی نداشت که گفت: اسمت چیه؟ اسم من گیلداست! با چهره ای بیروح نگاهش کردم و گفتم: اسمتو نپرسیدم! دیگه حرفی رد و بدل نشد تا زمانی که قطار با صدای سوتش به سمتمون اومد.

همهمه ها زیادتر شد و هر بچه ای مشغول خداحافظی با پدر و مادرش و شروع یه زندگی جدید و جادویی بود.از جایم بلند شدم و به سمت قطار راه افتادم.از اونجایی که کسی همراهم نبود سریعتر داخل رفتم و داخل یکی از کوپه های خالی قطار نشستم.بعد از چند لحظه گیلدا سرشو از در آورد تو و دوباره سلام کرد.به سمتم برگشت و گفت : وای توهم اینجایی؟ میشه بیام تو؟ فقط گفتم بیا.من توی روابط دوستانه زیاد ماهر نبودم و علاقه ای به یه دوست نداشتم اما کوپه که فقط مال خودم نبود،بود؟ گیلدا بیخیال روی صندلی نشست و چندتا خوراکی سفارش داد.رو بهم کرد و گفت: چرا نمیخوای باهام حرف بزنی؟

روبهش کردم و لب زدم: دست خودم نیست،زیاد برون‌گرا نیستم. از پنجره به بیرون نگاه کردم و متوجه حرکت قطار شدم.در حال حرکت بودیم که یه پسر قد بلند که موهای بور داشت در کوپه رو باز کرد و گفت : میشه اینجا بشینم...؟ گیلدا حرفش رو برید و با داد گفت : نه ! برو بیرون مالفوی! و در کوپه رو کوبید.پس فامیلیش مالفوی بود... از گیلدا پرسیدم: اینجا که مال ما نیست ، چرا نزاشتی بیاد تو؟ گیلدا با تعجب بهم نگاه کرد و گفت : مگه نمیدونی اون کیه؟ با کنجکاوی بهش خیره شدم که گفت: اون دراکو مالفوی،ارشد گروه اسلیترینه! و یه قلدر تمام عیار! با شنیدن کلمه قلدر بدنم لرزید،فکر نمیکردم هاگوارتز هم قلدر داشته باشه .رو بهش کردم و گفتم : اون ارشده و قلدره؟

گیلدا ادامه داد : آره، پدرش یکی از افراد قدرتمند توی دنیاست. اون تک فرزندش و ... با انگشتاش شروع به شمردن کرد و ادامه داد: و هفت ساله داره توی هاگوارتز تحصیل میکنه. بهش گفتم: از کجا این همه اطلاعات راجع بهش داری ؟ نکنه ازش خوشت میاد هان؟ گیلدا قیافشو کج کرد و گفت: خوشم بیاد؟چی داری میگی ؟ من ۴ تا برادر و یه خواهر بزرگتر از خودم دارم که همه توی هاگوارتز درس خوندن ،پس خیلی اطلاعات دارم! رسما دهنم باز موند،۶ نفرن؟؟؟ تا پایان راه کلی حرف زدین. یه جورایی انگار یخم آب شده بود.زمانیکه صدای ترمز قطار رو شنیدیم مشغول پوشیدن لباس فرممون شدیم که گیلدا در گوشم گفت: راستی ،پدر مالفوی چند سال قبل از ناپدید شدن ولدموت یه راوخ گرم (برعکس) بوده! با شنیدن اسم راوخ گرم (برعکس) چشمام گشاد شد و آب دهنمو با ترس قورت دادم.

این از پارت اول،چون پارت اوله شرطش کمه،بیاین نتیجه...