تنگستن ، مقاوم ترین فلز در برابر حرارت

تنگستن یا وُلفرام یکی از عناصر شیمیایی با نماد شیمیایی W و عدد اتمی ۷۴ است. تنگستن فلزی کمیاب و گرانبهاست. این عنصر اولین بار در سال ۱۷۸۱ میلادی شناسایی و در ۱۷۸۳ برای اولین بار به عنوان یک فلز خالص شناخته شد. تنگستن مانند ولفرامیت و شئلیت جزو سنگ های معدنی اصلی است.

تنگستن با دمای ذوب ۳۴۲۲ درجه سلسیوس، بیش‌ترین دمای ذوب را میان همه عناصر دارد. چگالی آن ۱۹٫۳۰ برابر چگالی آب، حدود ۱٫۷ برابر چگالی سرب و نزدیک به چگالی اورانیوم و طلا است. تنگستن چند کریستالی سخت و شکننده است و این عمر کار با آن را دشوار می‌کند. اما تنگستن تک کریستالی شکل پذیرتر است.

آلیاژهای تنگستن کاربردهای زیادی دارند، برای مثال در ساخت رشته‌ لامپ‌ رشته‌ای، لامپ‌ پرتوی ایکس، الکترود جوشکاری تیگ، ابرآلیاژها و... سختی و چگالی زیاد تنگستن باعث کاربردهای نظامی هم شده‌است. برای مثال در ساخت خمپاره‌های نفوذکننده. اغلب از ترکیبات تنگستن به‌عنوان کاتالیزور استفاده می‌شود. (عکس بالا نمای نزدیک یک رشته تنگستنی در یک لامپ هالوژنی را نشان می‌دهد.)

در سال ۱۷۸۱ کارل ویلهلم شیله ، یک اسید جدید به‌نام تنگستیک اسید را کشف کرد که از شیلیته به‌دست می‌آمد. شیله و توربرن برگمن معتقد بودند با کاهش این اسید می‌توان فلز جدیدی به‌دست‌آورد. در سال ۱۷۸۳ خوزه و فاستو اسیدی یافتند که از ولفرامیت به دست می‌آمد و بسیار شبیه به تنگستیک اسید بود. در اواخر آن سال این دو برادر با کاهش، اسید همراه زغال ، تنگستن را جدا، و نام خود را به عنوان کاشف این عنصر ثبت کردند.