جناب چنگیز خان!

جناب چنگیز خان از اینکه با آن همه سوابق وحشتناک ، با آن همه پرونده سیاهی که تو در دستگاه عدالت تاریخ داری تو را جناب خطاب میکنم زیاد تعجب مکن ! در این قرن ما آنقدر بی جنابی کشیده ایم که تو انصافا جنابی .

به روح سرگردانت قسم ، اگر مورخین قرون گذشته برای یک لحظه‌ی نا تمام از تنگ گور بیرون می آمدند و هر چه در پهنه ی جنایت بار این دوران مرگ آفرین میگذرد می‌دیدند ، با کمال تواضع از تو عذرخواهی می کردند.

جناب چنگیز خان! نمی‌دانم روح تو خبر دارد یا نه ، اما بهرحال نام تو سیاه ترین کلمه ایست که در این تاریخ از یاد رفته به چشم می‌خورد. عادت بر این بوده که بر حسب سوابق سیاه تو پست ترین و بی شرم ترین انسان های جهان را به تو تشبیه کرده اند .

در این قرن بلاتکلیف ، از وقوع جنایات توصیف ناپذیر ضد انسانی محشری بر پاست . . . فرزندان نا خلف این قرن ، جان بشریت بی گناه را به لب رسانیده اند . . . اگر بعد از تو مورخین آن شهامت را داشتند که جنایات تو را برای عوام آشکار کنند چقدر سرافرازیم! زیرا در این دوران بی سر و پا مورخین هر جنایتی را از طریقی به حق ارتباط می‌دهند .

اگر در دوران حکومت جابرانه ی تو ، مردان جنگی تو حداقل آنقدر مرد بودند که یک تنه می‌کشتند و یک تنه کشته می شدند ، در دوران ما از این مردانگی ها خبری نیست . . و مثل اینکه «غیرت» جنگی هم در کنج قبرهای گذشتگان دفن شده است !

در این قرن دیوانه ، خیلی بی تفاوت و خونسرد سوداگران مرگ با یک بمب اتمی ، شهری را یک آن به نیم کره ی وارونه بشکل تلی از خاک و خون و غبار تبدیل می‌کنند. و سپس به خود حق می‌دهند اعلام کنند که این کشتار بی سابقه بخاطر آزادی بشر بوده است . .

در پهنای این زمین هر کس را که منهای وجدان بود با شرف ترین آدم ها می‌شناسند ، با خون ملت مردکی بی سواد شهری میآفریند و آن شهر را با همان خون آرایش میدهد . در حالیکه خیلی از انسانهای سراپا شرافت بخاطر عدم توانایی پرداخت کرایه خانه ، از خانه ها به کوچه پرت می شوند . . و از آن پس نان بچه های آن خانواده خاک است و گرد . . ‌

چنگیز خان ترا قسم میدهم به دریاهای بیکران خونی که ریخته ای . . از خدا بخواه که به داد بندگان بی پناه خود برسد . . و خیلی زود برسد . . می ترسم ، فردا کمی دیر باشد . .