همه چیز راجع به خورشید

خورشید در مرکز منظومه شمسی قرار دارد و زمین به فاصله 149,668,990٫130 کیلومتر (93 میلیون مایل) از آن می‌چرخد. خورشید گرچه عظیم است اما بزرگ‌ترین ستاره شناخته شده در کیهان شناسی نیست. این جسم یک ستاره کوتوله زرد و توپی داغ از گازهای درخشان است.

میدان مغناطیسی خورشید از طریق باد خورشیدی در سراسر منظومه شمسی گسترش می‌یابد. ارتباط و فعل و انفعالات بین خورشید و زمین باعث ایجاد فصول، جریان‌های اقیانوس، تغییرات آب و هوا، کمربندهای تابشی و شفق‌های قطبی می‌شود. گرچه خورشید برای زمین و منظومه شمسی خاص است اما میلیاردها ستاره مانند خورشید در کهکشان راه شیری پراکنده شده‌اند.

خورشید در بسیاری از فرهنگ‌ها نام‌های بسیاری دارد. کلمه لاتین خورشید sol است و لغت solar یا خورشیدی به عنوان صفتی برای تمام موضوعاتی که به خورشید مرتبط است استفاده می‌شود.

منظومه خورشیدی چیست؟ منظور از منظومه خورشیدی همان منظومه شمسی است که به عنوان مجموعه‌ای متشکل از ستاره‌ها، خورشید و هر چیزی که توسط گرانش به این سیستم متصل است تعریف می‌شود. اجزای این سیستم شامل سیاره‌های «عطارد» (Mercury)، «زهره» (Venus)، «زمین» (Earth)، «مریخ» (Mars)، «مشتری» (Jupiter)، «زحل» (Saturn)، «اورانوس» (Uranus) و «نپتون» (Neptune)، سیارات کوتوله‌ای مانند «پلوتون» (Pluto)، ده‌ها قمر و میلیون‌ها سیارک (Asteroids)، دنباله‌دارها و شهاب‌سنگ‌ها است.

اندازه و فاصله خورشید تا زمین چه قدر است؟ خورشید با شعاع695,508 کیلومتر (432,168٫6 مایل) یک ستاره بزرگ نیست و ستاره‌های بسیاری در کهکشان راه شیری بزرگتر از خورشید وجود دارند اما این ستاره هنوز هم بسیار بزرگتر از سیاره ما یعنی زمین است. به صورت عددی می‌توان گفت 332,946 برابر جرم زمین برابر با جرم خورشید است. حجم خورشید را می‌توان با ۱٫۳ میلیون زمین پر کرد.

تشکیل خورشید چگونه صورت گرفته است؟ حدود 4٫5 میلیارد سال پیش خورشید و بقیه اجزای منظومه شمسی از ابر غول‌پیکر و چرخان گاز و گرد و غبار به نام «سحابی خورشیدی» (solar nebula) تشکیل شدند. وقتی سحابی خورشیدی به دلیل گرانش بسیار زیاد فرو ریخت چرخش آن سریع‌تر شد و به سمت داخل دیسک به صورت مسطح در‌ آمد. در نتیجه بیشتر مواد به سمت مرکز کشیده شده و خورشید را تشکیل دادند که 99.8٪ درصد از جرم کل منظومه شمسی را تشکیل می‌دهد.

عمر و دمای خورشید چه قدر است؟ بر اساس تحقیقات عمر خورشید ۴٫۶۰۳ میلیارد سال است و دمای آن با توجه به نقطه‌ای که دمای آن را اندازه‌گیری می‌کنیم متفاوت است. میانگین دمای سطح خورشید برابر با ۵۷۷۸ درجه کلوین است.

قمرها و حلقه‌های خورشید خورشید و سایر ستارگان قمر ندارند. در عوض این اجرام آسمانی مانند خورشید سیارات و قمرهایشان را به همراه سیارک‌ها، ستاره‌های دنباله دار و سایر اجسام دارند. همچنین باید بیان کرد که خورشید هیچ حلقه‌ای ندارد.

نور خورشید چگونه به وجود می‌آید؟ این فرآیند یعنی تولید نور خورشید که از نظر فنی به عنوان همجوشی هسته ای شناخته می‌شود مقدار باورنکردنی از انرژی را به صورت نور و گرما آزاد می‌کند. اما دریافت این انرژی از مرکز خورشید تا سیاره زمین و فراتر از آن شامل چند مرحله مهم است. در حقیقت همه چیز به لایه‌های متفاوت خورشید مرتبط است و هر یک از این لایه‌ها نقش مهمی در رسیدن این انرژی و نور به زمین دارند.

تولد خورشید چگونه رخ داده است؟ طبق «نظریه سحابی» (Nebula Theory)، خورشید و تمام سیارات منظومه شمسی از یک ابر غول پیکر از گاز مولکولی و گرد و غبار آغاز شده‌اند و سپس حدود 4٫57 میلیارد سال پیش، اتفاقی باعث فروپاشی این ابر غول‌ پیکر شده است.