چرا وقتی غمگینیم زمان کندتر میگذره؟

«تا حالا دقت کردی وقتی خوشحالی، زمان پرواز می‌کنه… ولی وقتی ناراحتی، هر دقیقه کش میاد؟ انگار زمان هم با احساسات ما تغییر می‌کنه…»

زمانی که مغز درگیر احساسات منفی می‌شود، تمرکز درونی افزایش می‌یابد. به جای اینکه توجه‌مان به محیط باشد، مدام به خودمان فکر می‌کنیم. این تمرکز داخلی، باعث می‌شود مغز داده‌های بیشتری از “لحظه‌ها” ثبت کند، و در نتیجه، ذهن تصور می‌کند زمان کندتر می‌گذرد.

پژوهش‌ها نشان داده‌اند که در حالات اضطراب، فعالیت ناحیه‌ی آمیگدالا (amygdala) افزایش می‌یابد — همان بخشی که تهدید و ترس را تشخیص می‌دهد. آمیگدالا هر لحظه را با دقت بیشتری پردازش می‌کند تا خطرات احتمالی را تشخیص دهد، و همین باعث کش‌آمدن حس زمان می‌شود.

برعکس، در حالت شادی و هیجان، دوپامین و سروتونین بالا می‌روند. این مواد شیمیایی باعث می‌شوند مغز “نمونه‌برداری” از لحظه‌ها را کاهش دهد. در نتیجه، اطلاعات زمانی کمتری ذخیره می‌شود — و ما احساس می‌کنیم زمان با سرعت می‌گذرد.

یعنی مغز ما ساعت ندارد؛ زمان را با شدت احساس اندازه می‌گیرد، نه با عدد و عقربه. به همین دلیل است که یک دقیقه در سکوت غم، می‌تواند طولانی‌تر از یک ساعت خنده باشد.

شاید زمان هیچ‌وقت تغییر نمی‌کند، فقط ما هستیم که در لحظه‌های مختلف، با سرعت‌های متفاوت زندگی می‌کنیم.