چرا اجسام از آنچه در آینه خودرو میبینیم..

به احتمال زیاد هنگام نشستن پشت فرمان یا در صندلی کنار راننده‌ی خودرو، با عبارت «اجسام از آنچه در آینه می‌بینید، به شما نزدیک‌تر هستند» مواجه شده‌اید. یکی از اولین درس‌هایی که مربی آموزش رانندگی به افراد می‌دهد، توجه به این واقعیت است که اشیاء در آینه بغل در واقع نزدیک‌تر از چیزی هستند که به نظر می‌رسند. اگر شاگردی به اندازه‌ی کافی کنجکاو باشد، از مربی می‌پرسد: «اما چرا؟»چرا اشیا نزدیک‌تر از چیزی هستند که در آینه می‌بینیم؟ پاسخ در نحوه‌ی طراحی آینه‌های بغل خودرو نهفته است. آينه بغل خودرو محدب است، یعنی به سمت بیرون منحنی یا برآمدگی دارد. مزیت محدب‌بودن این است که به راننده میدان دید وسیع‌تری می‌دهد و امکان دیدن خطرات احتمالی بیشتر را فراهم می‌کند. در اصل، محدب‌بودن آینه به دلیل افزایش ایمنی است.

اگر دقت کرده باشید در جاده‌های خطرناک مثل جاده‌های کوهستانی که پیچ تندی وجود دارند آینه‌های محدب سر پیچ قرار می‌گیرند تا راننده بتواند خودرویی را که در سمت دیگر پیچ و در مسیر مقابل حرکت می‌کند، ببیند. آینه‌ی محدب دید چشم‌ماهی می‌دهد که وسیع است؛ اما اشیا در آن کوچک‌تر به نظر می‌رسند. البته دید چشم‌ماهی آینه‌های سر پیچ بسیار واضح‌تر از آینه‌ی بغل خودرو است

نقطه ضعف آینه‌هایی با شکل محدب این است که اساساً اندازه‌ی اشیایی را که در آن ظاهر می‌شوند تغییر می‌دهد. تغییر اندازه، درک راننده را از فاصله‌ی بین شی و خودرویی که در حال راندن آن است تغییر می‌دهد که اگر راننده از این تأثیر آگاه نباشید، باعث ایجاد مشکلات ایمنی خواهد شد.

اگر خودروی پشت سر راننده در آینه به اندازه‌ی کافی دور به نظر برسد، ممکن است وسوسه شود کار خطرناکی انجام دهد، مانند تغییر سریع خط؛ در‌حالی‌که در واقع فاصله‌ی بین دو خودرو برای انجام این کار کافی نیست که ممکن است باعث تصادف شود. خیلی از وقت‌ها، هشدار «اشیاء در آینه از آنچه به نظر می‌رسند نزدیک‌تر هستند» اغلب روی آینه‌های بغل خودرو به عنوان یادآوری دائمی برای احتیاط در انجام چنین مانورهایی حک می‌شوند

آیا نوعی آینه وجود دارد که بتواند هم فاصله‌ی تقریبی درست و هم دید وسیعی به راننده بدهد؟ دانشمندان بسیاری برای ساخت چنین آینه‌ای تلاش کرده‌اند. برای مثال دکتر آر اندرو هیکس، استاد ریاضیات در دانشگاه درکسل پنسیلوانیا، در سال ۲۰۱۲ آینه‌ای جدید را ساخت. طراحی آینه‌ی او با استفاده از الگوریتمی که شامل ده‌ها هزار محاسبه بود، در ایالات متحده ثبت اختراع شد. دکتر هیکس آینه‌‌ای با میدان دید ۴۵ درجه اما حداقل تحریف اندازه‌ها ساخت. هیکس در بیانیه‌ای که در آن زمان منتشر شد گفت: «تصور کنید که سطح آینه مانند توپ دیسکو از آینه‌هایی کوچک‌تر تشکیل شده است که در زوایای مختلفی چرخیده‌اند.»

هیکس توضیح داد الگوریتم آینه‌، مجموعه‌ای از محاسبات برای دستکاری جهت هر یک از وجه‌های آینه است؛ به‌طوری که هر پرتوی نوری را که از آینه منعکس می‌کند، تصویری وسیع اما نه چندان تحریف‌شده از صحنه‌ی پشت سر راننده نشان می‌دهد.