هرچندبار که شده..

از همان بار اول که تشنه قدرت شدی و ترکم کردی،از همان اول که گفتی هرچندبار که لازم است به این دنیا میایم تا هدفم را به دست بیاورم،من هم قسم خوردم که هرچندبار که شده به این دنیا میایم تا جلویت را بگیرم.

حرفم را باور نمیکردی.همیشه مرا مسخره میکردی و ضعیف میخواندی،ولی میدانم که در دلت مرا رقیب خود میدانستی.میدانم که در دل به من حسودی میکردی.به هرحال من و تو دو روی یک سکه بودیم و جدانشدنی.

هربار،مست قدرت میشدی و نابینا براثر درد و رنج.هربار،مجبور بودم دنبالت بیایم و پیش خودم برت گردانم.تو مهم ترین چیز من بودی.تو دلیل زندگی ام بودی.هربار در برگرداندنت شکست میخوردم،اما مهم نبود.من تسلیم نمیشدم.

هرچندبار که لازم بود دنبالت میامدم.هرچندبار که لازم است دنبالت میایم..تا بالاخره موفق شوم!